Pytony kulowe należą do najlepszych węży domowych. Są dość posłuszne, niezbyt duże i ogólnie łatwe w pielęgnacji. To także wspaniałe wężepochodzące z Afryki Zachodniej i Środkowej!
Niezależnie od tego, czy masz już jednego, ale zastanawiasz się, skąd pochodzi twój wąż, czy też po prostu interesują Cię te węże, omawiamy naturalne środowisko pytona kulistego oraz jego dietę i zachowanie na wolności.
Skąd pochodzi pyton kulowy?
Pytony kuliste, znane również jako pytony królewskie, pochodzą z Afryki Zachodniej i Środkowej. Powszechnie występują w takich krajach jak Senegal, Gwinea, Ghana, Togo, Nigeria, Kamerun i Republika Środkowoafrykańska.
Z krajów Togo, Ghany i Beninu eksportuje się najwięcej pytonów kulistych (w tej kolejności).
Naturalne siedlisko pytona kulistego
Te węże zwykle występują na łąkach, sawannach, otwartych lasach i zaroślach, ale można je również znaleźć w pobliżu terenów wykarczowanych pod farmy lub innych miejsc zamieszkałych przez ludzi.
Spędzają większość czasu w norach gryzoni, zarówno na ziemi, jak i pod ziemią. Te nory zapewniają im idealne schronienie i przyjemną, umiarkowaną temperaturę.
Jak wyglądają pytony kulkowe?
Zaczynają od około 10 do 17 cali po urodzeniu i mogą dorastać do 3 do 5 stóp jako dorośli. Wiadomo, że niektóre z tych węży dorastają nawet do 6 stóp na wolności!
Przeciętny pyton kulisty ma ciemnobrązową podstawę z jasnobrązowymi lub złotymi łatami wzdłuż górnej (grzbietowej) strony ciała. Ich brzuchy są zwykle białawe i czasami mają żółte paski zaczynające się od nozdrzy i przechodzące przez oczy.
Zachowanie dzikiego pytona kulowego
Jedną z kluczowych części ich zachowania jest to, co nadaje im imię. Zwijają się w ciasną kulę w akcji ochronnej i obronnej, znanej również jako „kulowanie”, z głową pośrodku. Oznacza to również, że nie są typowo agresywnymi wężami.
Ruszą się prostoliniowo, co zasadniczo oznacza, że poruszają się do przodu w linii prostej.
Wiele pytonów kulistych ma zmierzch, co oznacza, że są najbardziej aktywne o świcie i zmierzchu, ale wiadomo też, że prowadzą nocny tryb życia i większość nocy spędzają aktywnie. Są też generalnie bardziej aktywne w porze deszczowej.
Co pytony kuliste jedzą na wolności?
Dorosłe samice pytona kulistego są większe od samców. Mają też dłuższe szczęki, co oznacza, że mogą połykać więcej, co czyni ich lepszymi łowcami.
Pytony kuliste są mięsożerne i podczas polowania używają wizualnych i chemicznych wskazówek. Mają tendencję do czekania i zasadzki na swoją ofiarę, ponieważ są raczej ciężkie. Mogą odciągnąć głowy do tyłu i szybko uderzyć, a następnie połknąć ofiarę żywcem, ale zwykle używają ucisku.
Pytony kuliste polują głównie na gryzonie i odgrywają istotną rolę w zwalczaniu tych szkodników, szczególnie dla rolników. Typową ofiarą pytona kulistego są:
- Czarne szczury
- Afrykańskie gigantyczne szczury
- Kudłate szczury
- Szczury o szorstkich nosach
- Myszy trawiaste
Znane są również z polowania na ptaki i nietoperze.
Reprodukcja kulistego pytona
Pytony kuliste zwykle rozmnażają się w porze deszczowej, która trwa od połowy września do mniej więcej połowy listopada. Samica składa lęg od jednego do 11 jaj od połowy lutego do początku kwietnia i owija się wokół jaj, aż się wyklują. Pytony Baby Ball używają zęba jaja, aby rozciąć skorupę i wydostać się na zewnątrz.
Predators of the Ball Python
Nie ma zbyt wielu znanych drapieżników tych węży, ale wiadomo, że czarne kobry polują na mniejsze pytony kuliste. Mięsożerne ssaki, ptaki drapieżne i ludzie również polują na młodsze pytony kuliste.
Mają tendencję do szukania schronienia, aby uniknąć wykrycia i próby ucieczki za pomocą kamuflażu, blefowania i gryzienia, wraz ze słynnym „balowaniem”.
Obecny status pytona kulowego
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody na Czerwonej Liście Gatunków Zagrożonych umieściła populację pytona kulistego jako malejącą i zalicza się ją do kategorii bliskiego zagrożenia.
Główne zagrożenia wynikają z kłusownictwa w celu zdobycia ich mięsa i skór oraz zmiany i utraty siedlisk poprzez rolnictwo i pestycydy. Jednak największym zagrożeniem jest egzotyczny handel międzynarodowy. Pytony kulkowe są zwierzętami o największym obrocie handlowym z Afryki, wymienionymi w Konwencji o międzynarodowym handlu dzikimi zwierzętami i roślinami gatunków zagrożonych wyginięciem.
Kilka ciekawostek
- Pyton kulisty jest nazywany królewskim pytonem ze względu na wielu afrykańskich władców, którzy nosili pytony kuliste na szyi jak żywą biżuterię.
- Pytony kuliste mogą żyć do 10 lat na wolności, ale wiadomo, że żyją do 20 lat (a nawet do 50 lat) w niewoli.
- Są popularnymi zwierzętami domowymi ze względu na ich potulną, ciekawską i łagodną naturę.
- Pytony kuliste są jak płatki śniegu - nie ma dwóch takich samych ze względu na ich wspaniałe wzory i kolory.
- Istnieje wiele różnych kolorów i wzorów, zwanych odmianami, które można znaleźć u pytonów kulistych, takich jak pająk i szturmowiec!
- Pytony kulowe są czczone przez lud Igbo (zwany także Ibo) z południowo-wschodniej Nigerii. Symbolizują ziemię, a te węże są chronione, więc jeśli pyton kulisty zostanie przypadkowo zabity, organizują dla niego pogrzeb.
Zakończenie
Pytony kuliste to niesamowite węże, które są bardzo korzystne dla ekosystemu w ich rodzimej Afryce. Są wysoko cenione na obszarach wiejskich i wśród rolników za kontrolowanie populacji szkodników.
Ze względu na ich popularność jako zwierząt domowych, w ciągu kilku lat ich status zmienił się z „najmniejszej troski” na „prawie zagrożone”.
Z tego powodu, jeśli szukasz nowego pytona kulistego, kupuj tylko węże hodowane w niewoli i tylko od renomowanych hodowców. Pomaga to chronić dzikie pytony i zapewnia, że twój nowy wąż jest zdrowy i dobrze przystosowany.
