Wschodniofryzyjczycy to owce mleczne pochodzące z Fryzji Wschodniej w północnych Niemczech, stąd ich nazwa. Są znane ze swoich zdolności do wytwarzania mleka i są jednymi z najlepszych owiec mlecznych w okolicy. Każda owca produkuje około 500-700 kg mleka na urodzenie. Ich testy mleka zawierają około 6-7% tłuszczu mlecznego, najwyższą zawartość tłuszczu spośród wszystkich ras owiec.
Jednak te owce nie są zbyt podatne na adaptację. Nie radzą sobie dobrze w gorącym klimacie ani w warunkach przemysłowych. Jest to jeden z powodów, dla których nie są powszechnie używane poza obszarem, z którego pochodzą. Zamiast tego są często hodowane z rodzimymi populacjami owiec, aby zwiększyć ich produkcję mleka.
Krótkie fakty na temat owiec wschodniofryzyjskich
| Nazwa gatunku: | Ovis aries |
| Rodzina: | Bovidae |
| Poziom opieki: | Wysoki |
| Temperament: | Potulny |
| Kolor: | Biały |
| Długość życia: | 10-12 lat |
| Rozmiar: | 150 do 200 funtów |
| Dieta: | Głównie trawa |
Przegląd owiec wschodniofryzyjskich
Ta rasa pochodzi z okolic Fryzji, niedaleko północnych Niemiec i Holandii. Jego głównym celem jest produkcja mleka. Jest to jedna z najlepszych owiec produkujących mleko pod względem czystej produkcji mleka. Może wyprodukować do 300-600 litrów mleka na laktację. Zgłoszono, że niektóre pojedyncze zwierzęta produkują ponad 900 litrów mleka.
Aby zapewnić tak wysokiej jakości mleko, owce muszą również otrzymać wysokiej jakości dietę. Z tego powodu ich potrzeby w zakresie opieki są nieco wyższe niż w przypadku innych ras owiec.
Nie są szczególnie przystosowane do cieplejszego klimatu, dlatego często konieczne jest krzyżowanie ich z innymi rasami w cieplejszych obszarach. Ich krzyżowanie z rasą Lacaune odniosło duży sukces w Wisconsin.
Ta rasa nie została po raz pierwszy zaimportowana do Ameryki Północnej aż do lat 90. XX wieku, chociaż jest to przyzwoicie starsza rasa. Jednak od tego czasu owce zyskały na popularności. W Ameryce Północnej są one zwykle używane w jakiejś formie hybrydowej ze względu na klimat.
Ile kosztuje owca wschodniofryzyjska?
Te owce mogą być trochę drogie. Zwykle kosztują do 1000 USD za sztukę, a średnia cena wynosi około 800 USD. Wynika to głównie z ich rzadkości i zdolności do produkcji mleka. Istnieje duże zapotrzebowanie na tę rasę ze względu na wysoką produkcję mleka, co powoduje wzrost ceny.
Wiele osób nie hoduje rasowych owiec fryzyjskich ze względu na ich niezdolność do przystosowania się do nowych środowisk. Zamiast tego często krzyżowali je z rodzimą rasą, zwykle to, co ostatecznie udoskonalają i mają do dyspozycji. Z tego powodu nie jest łatwo znaleźć rasową owcę.
Większość rasowych owiec fryzyjskich w Ameryce Północnej jest ze sobą spokrewniona. Jeśli chcesz hodować owce fryzyjskie, być może będziesz musiał zaimportować nową genetykę, co również będzie dość drogie.
Typowe zachowanie i temperament
Owce te są dobrze znane ze swojego łagodnego usposobienia, co jest w cenie owiec mlecznych. Nie radzą sobie dobrze w dużych, gęstych stadach. Zamiast tego najlepiej nadają się do produkcji domowej, która zwykle wymaga tylko jednej lub dwóch owiec. Z tego powodu zwykle nie stosuje się ich w gospodarstwach przemysłowych.
Owce te są łatwe do oswojenia, ale nadal wymagają bliskiego kontaktu z człowiekiem. Tak jak w przypadku wszystkich zwierząt, ważne jest, aby zajmować się dziećmi od samego początku, w przeciwnym razie mogą nie być tak posłuszne, jak byś sobie tego życzył.
Większość ludzi opisuje te owce jako zachowujące się bardziej jak psy niż prawdziwe owce. Nie są agresywne i prawie nigdy nie uderzają, nie kopią ani nie ścigają swoich właścicieli. Lubią się przytulać, a niektóre nawet zgłosiły, że nauczyły je sztuczek.
Wygląd i odmiany
Jest zbyt wiele odmian tych owiec, aby je uwzględnić, a wiele z nich nie jest zarejestrowanych lub ma szeroki zasięg. Indywidualni rolnicy często poddają swoje rodzime owce sztucznemu zapłodnieniu nasieniem owiec fryzyjskich. Dzieci nie zawsze są rejestrowane, a zatem w większości przypadków nieznane.
Dlatego odmiany hybrydowe mogą się znacznie różnić. Niektóre wyglądają podobnie do rasowych owiec fryzyjskich, podczas gdy inne wcale.
Rasowe owce fryzyjskie są jednak prawie takie same. Mają różowe nosy. Nie hodują wełny na głowie ani nogach, a obie płcie są bezrogie. Oznacza to, że nie rosną im rogi, co jest preferowane w przypadku owiec mlecznych. Często mają bledsze kopyta, chociaż możliwe są pewne odmiany tej cechy.
Najbardziej charakterystyczną cechą jest ich ogon. Jest stosunkowo cienki i pozbawiony wełny, co nadaje mu wygląd szczurzego ogona.
Produkują białą wełnę o grubości około 35-37 mikronów na długości 120-160 mm. Zwykle produkują 8-11 funtów runa.
Większość tych owiec jest całkowicie biała. Istnieje minimalna różnica kolorów, chociaż jest też kilka ciemnobrązowych owiec.
Jak dbać o owce wschodniofryzyjskie
Te owce mają wysoki poziom opieki ze względu na potrzebę wysokiej jakości diety. Jednak poza tym są dość łatwe w pielęgnacji. Najtrudniejszym okresem jest czas, gdy owce mają swoje jagnięta. Nie są szczególnie dobrymi matkami, a dzieci są często hodowane jako małe i wielokrotne. Kojce dla jagniąt są konieczne, w przeciwnym razie matka zwykle oddala się od dzieci, co prowadzi do śmierci jagniąt. Muszą być trzymane razem, dopóki baranki nie będą w stanie nadążyć.
Mają tendencję do grupowej mentalności, jeśli chodzi o hodowanie jagniąt. Dlatego ustalenie, do których jagniąt należą i komu wolno wędrować podczas porodu, może być trudne.
Te owce też mają codzienne problemy z owcami. Są podatne na pasożyty, ponieważ spędzają większość czasu na wypasie. Będą musiały zostać odrobaczone na pasożyty w twojej okolicy, tak jak wszystkie inne rasy owiec.
Owce fryzyjskie są nieco bardziej podatne na problemy ze stopami. Jednak łatwo się nimi zaopiekować, ponieważ prawdopodobnie będziesz mieć do czynienia tylko z kilkoma owcami, a nie z tysiącami stad.
W większości przypadków trzeba je strzyc co roku, a ich łapy trzeba będzie dłubać tak jak u koni. Bardzo ważne jest, aby wcześnie przyzwyczaić je do tej pielęgnacji, w przeciwnym razie mogą nie być zbyt przyjazne, gdy tego potrzebują. Ich wełna jest tłusta, co sprawia, że nadaje się do naturalnego przędzenia.
Niektóre zrzucają dużo wełny, co zmniejsza potrzebę ich strzyżenia, jeśli nie chcesz. Niektórzy ludzie chcą tych owiec dla swojego mleka i woleliby, żeby zrzuciły całą wełnę, żeby nie musiały jej strzyc.
Czy owce wschodniofryzyjskie dogadują się z innymi zwierzętami domowymi?
Owce te są stosunkowo łagodne, co pozwala im szybko dogadać się z innymi zwierzętami domowymi. Nie są agresywne ani terytorialne, więc nie będą próbowały deptać mniejszych zwierząt ani niczego w tym rodzaju. Jednak ich spokojny charakter może utrudniać im obronę. Poza tym nie mają rogów i poza tym są bezbronne.
Z tego powodu konieczne jest trzymanie z dala od nich potencjalnie drapieżnych zwierząt, takich jak psy, które nie są stworzone do pilnowania stada. Niektóre inne zwierzęta gospodarskie również mogą im zaszkodzić ze względu na ich agresywną naturę, w tym inne rasy owiec.
Najlepiej mieć tę rasę samą lub z innymi bardzo potulnymi rasami. Po prostu nie są stworzone do obrony przed walkami, które często mają miejsce u innych ras.
Co karmić owcę wschodniofryzyjską
Te owce są naturalnymi pasącymi się owcami, tak jak inne owce. Z tego powodu zwykle nie wymaga się od nich spożywania dużej ilości komercyjnej paszy. Większość ich diety stanowić będzie trawa. Czasami jednak konieczna jest suplementacja innymi pokarmami. Dzieje się tak najczęściej zimą, kiedy może brakować wypasu, a owce jagnią się.
Siano jest najczęstszym suplementem diety, chociaż inne są również możliwe. Koncentraty, kiszonki i produkty uboczne pochodzenia roślinnego to popularne suplementy diety. Te owce nie są zbyt wybredne, więc zależy to głównie od tego, co masz pod ręką.
Te owce muszą jeść więcej niż przeciętne owce ze względu na ich zdolność do produkcji mleka. Jeśli nie jedzą wystarczająco dużo, nie będą produkować wystarczającej ilości mleka. Przy odpowiednim karmieniu niektóre owce mogą wyprodukować do 1000 litrów w okresie laktacji. Niektóre osiągają nawet 10% zawartości tłuszczu w mleku przy prawidłowej diecie.
Utrzymanie zdrowych owiec wschodniofryzyjskich
Te owce są podatne na te same problemy zdrowotne, co inne owce. Są jednak nieco bardziej wrażliwi na wszystkie typowe problemy, dlatego ich poziom opieki jest tak wysoki. Nie są niesamowicie wytrzymałą rasą.
Będą potrzebować pielęgnacji stóp, podobnie jak konie. Na szczęście, ponieważ większość ludzi nie hoduje dużych stad, nie zajmie to bardzo dużo czasu. Te owce są również całkiem przyjemne, więc zazwyczaj nie mają nic przeciwko dbaniu o swoje stopy. Jednak wymaga to praktyki od najmłodszych lat, aby upewnić się, że owce są przyzwyczajone do uczucia, że ma się je z nóg.
Będziesz musiał odrobaczyć je przed wszelkimi pasożytami, które masz w swojej okolicy, chociaż nie są na nie szczególnie podatne. Zależy to głównie od tego, co masz w swojej okolicy i co może wyrządzić największe szkody owcom.
Hodowla
Wiele jest sztucznie zapładnianych, ale dobrze sobie radzą również w tradycyjny sposób. Mają 147-dniowy okres ciąży, czyli około 5 miesięcy. Jagnięta mogą rodzić się od stycznia do maja.
Mnożeństwa są bardzo powszechne w tej rasie. Jagnięta rodzą się mniejsze niż inne rasy, co sprawia, że utrzymanie ich przy życiu jest nieco trudniejsze. Najlepiej, jeśli dostępne jest schronienie i korzystasz z kojców dla jagniąt.
Najlepiej trzymać je w kojcu dla jagniąt, dopóki nie będzie wiadomo, czy jagnięta nadążą za matką i innymi dorosłymi.
Przestrzeń o powierzchni od 15 do 20 stóp kwadratowych jest dostępna na owcę i jej jagnięta. Podłoga powinna być porowata, najlepiej brudna. Należy unikać przeciągów, ponieważ mogą one ochłodzić młode jagnięta.
Jeśli jest prawidłowo skonfigurowany, możesz doić swoje stado przez cały rok. Będziesz musiał przesunąć się, gdy niektóre owce są hodowane, aby wszystkie miały inny okres laktacji.
Czy owce wschodniofryzyjskie są dla Ciebie odpowiednie?
Jeśli szukasz owcy mlecznej, nie możesz trafić lepiej niż owca wschodniofryzyjska. Są one znane jako najlepsi producenci mleka, choć wymagają więcej pracy niż inne rasy. Nie są niesamowicie odporne, więc wielu hodowców decyduje się na krzyżowanie ich z rodzimą rasą.
Jeśli zdecydujesz się na rasowe owce wschodniofryzyjskie, najlepiej mieć fizyczne schronienie. Będą wymagały dodatkowej opieki podczas owiec, ponieważ nie są najlepszymi matkami.
