Konie mongolskie to jedne z najbardziej znanych koni w całej historii. Strony podręczników historii są pokryte czynami koni mongolskich. Konie te przewoziły Czyngis-chana i jego armie tysiące mil z odległych stepów Azji do Mezopotamii, Egiptu, Rosji i Europy Środkowej. Konie mongolskie zachowują ten rodowód, a duża populacja, która nadal istnieje, jest bezpośrednio związana z tymi historycznymi końmi, które wywarły taki wpływ na współczesny świat.
Ten krótki przewodnik obejmuje wszystko, co musisz wiedzieć o koniach mongolskich, w tym ich pochodzenie, historię, cechy charakterystyczne, zastosowania i stan populacji.
Krótkie fakty o koniach mongolskich
| Nazwa rasy: | Equus ferus caballus |
| Miejsce pochodzenia: | Mongolia |
| Używa: | Jazda, jazda, mleko, mięso |
| Bull (męski) Rozmiar: | 14 rąk; 600 funtów |
| Krowa (samica) Rozmiar: | 12 rąk; 500 funtów |
| Kolor: | Biały, brunatny, szary, czarny, brązowy, czerwony |
| Długość życia: | 20–40 lat |
| Tolerancja klimatyczna: | Zimno |
| Poziom opieki: | Umiarkowane |
| Produkcja: | Sporadycznie poddawany ubojowi na mięso; mleko używane do warzenia napojów narodowych w Mongolii |
Pochodzenie koni mongolskich
Koń mongolski, jak można się było spodziewać, pochodzi z Mongolii. Konie mongolskie to jedne z najstarszych istniejących koni. Ich genetyka sięga 240 000 lat temu. Teoretyzuje się, że koń mongolski jest „założycielem” wielu różnych azjatyckich ras koni, co pokazuje, że koń mongolski jest prawdopodobnie najstarszym z całej grupy.
Koń mongolski został szeroko wprowadzony do reszty światowej populacji koni w okresie podbojów mongolskich w XIII i XIV wieku, kiedy tysiące mongolskich wojowników przybyło z azjatyckich stepów Lewantu i północnej Europy. Śladowe genetyki koni mongolskich można znaleźć w rasach na całym świecie ze względu na ten okres migracji, podbojów i ekspansji.
Lud mongolski jeździł konno i udomowił konie od co najmniej 4000 lat, ale niektóre dowody sugerują, że mogły zostać udomowione nawet wcześniej. Wielu wiejskich Mongołów nadal hoduje swoje konie w sposób dziki i koczowniczy, zgodnie z tradycją na tym obszarze od tysięcy lat.
Charakterystyka konia mongolskiego
Konie mongolskie są bardzo krępe i silnie zbudowane. Mają tylko od 12 do 14 rąk wzrostu i ważą zaledwie 600 funtów. Mają bardzo długie i dzikie grzywy, które zapewniają włosy, które są cenione za różne zastosowania, w tym liny, a nawet struny do instrumentów. Głowa konia mongolskiego jest bardzo duża w porównaniu do ciała. Pomimo nieporęcznego wyglądu i niskiego wzrostu konie te mają niezrównaną wytrzymałość. Zespół koni mongolskich może ciągnąć wiele ton materiałów lub sprzętu, podczas gdy konie hodowane do jazdy konnej mogą galopować przez ponad 5 mil na raz bez przerwy.
Ponieważ konie te żyły, rozwijały się i przetrwały w zimnym, suchym klimacie Mongolii przez dziesiątki tysięcy lat, potrzebują niewiele wody i żywią się głównie dziką trawą. To sprawia, że są dość tanie w utrzymaniu w porównaniu z innymi rasami, zwłaszcza większymi rasami. Konie mongolskie są dobre w nawigacji i bez problemu pokonują jałowy, odległy i skalisty teren.
Większość koni mongolskich jest trzymana na wolności na wybiegu, który nie narusza ich silnych instynktów i zapewnia im spokojną, odporną naturę, niespotykaną u wielu bardziej udomowionych gatunków na półkuli zachodniej.
Używa
W Mongolii konie mongolskie mają wiele zastosowań. Wiele koni jest używanych do jazdy konnej i transportu. Jazda konna to główny sposób poruszania się wiejskich Mongołów. Konie są również używane do przenoszenia materiałów, narzędzi i przedmiotów, takich jak jurty, żywność i towary handlowe. Konie są również wykorzystywane przez pasterzy do śledzenia i zaganiania innych zwierząt, w tym owiec, jaków, kóz i wielbłądów.
W niektórych bardziej odległych i tradycyjnych miejscach w Mongolii wykorzystuje się każdą część konia. Mleko końskie można poddać fermentacji w tradycyjny napój alkoholowy. Skórę i skórę konia można wykorzystać do wyrobu odzieży i schronienia. Niektóre konie są nawet poddawane ubojowi ze względu na ich krew i mięso do wykorzystania w tradycyjnych potrawach. Ponieważ Mongolia ma jedną z najstarszych i najsilniejszych kultur koni na świecie, nauczyli się wykorzystywać każdą część konia z szacunkiem i wydajnością.
Wygląd i odmiany
Koń mongolski ma wiele odmian. Wynika to z faktu, że spośród wszystkich ras koni czystej krwi na świecie koń mongolski charakteryzuje się najwyższym poziomem różnorodności genetycznej. W rzeczywistości konie mongolskie mają prawie dwa razy więcej markerów różnorodności genetycznej niż niektóre z najmniej zróżnicowanych ras koni, takie jak konie pełnej krwi angielskiej. Oznacza to, że nie ma odrębnego standardu rasy dotyczącego wyglądu. Konie mongolskie mogą występować w wielu różnych kolorach, w tym białym, ciemnobrązowym, czarnym, szarym, brązowym, a nawet we wzorzystej mieszance. Różne plemiona, regiony i hodowcy w Mongolii cenią różne kolory. Oznacza to, że w jednym regionie można spotkać głównie konie białe, a w innym przeważnie siwe.
Niektórzy uważają, że Koń Przewalskiego to odmiana koni mongolskich, ale ostatnio zostało to obalone. Koń Przewalskiego to gatunek zagrożonego dzikiego konia, który jest blisko spokrewniony z koniem mongolskim, ale ma odrębną rasę i charakter.
Populacja/Rozmieszczenie/Siedlisko
Konie mongolskie mają bardzo dużą i mocną populację. Szacunki wahają się od 2 do 4 milionów koni, które żyją w samej Mongolii. Mówi się, że populacja koni przewyższa liczebnie populację ludzką w Mongolii. Oficjalna liczba podana przez Visit Mongolia to 4 093 000 koni mongolskich. Zdecydowana większość koni mongolskich pozostaje w Mongolii. Inne populacje można znaleźć w pobliskiej Syberii (Rosja) iw północnych Chinach. Geny koni mongolskich zostały znalezione w wielu rasach koni chińskich, a także koni japońskich, co pokazuje, że było wiele punktów styku między końmi mongolskimi a innymi rasami pochodzącymi z tych pobliskich ziem.
W Mongolii większość koni mongolskich żyje na zewnątrz i swobodnie się porusza. Oznacza to, że żyją w warunkach wahających się od 90˚F latem do -40˚F podczas ostrych mongolskich zim. Te konie naturalnie radzą sobie z tymi temperaturami i żyją przy niewielkiej ilości wody i naturalnej paszy.
Czy konie mongolskie nadają się do hodowli na małą skalę?
Tak. Konie mongolskie byłyby doskonałe do hodowli na małą skalę. Jednak w dużej mierze zostały wyhodowane do koczowniczego trybu życia pasterskiego. Oznacza to, że koń mongolski może nie być zadowolony z zamknięcia na małej farmie. Zdobycie konia mongolskiego na obszarach poza Mongolią lub w jej pobliżu może również stanowić wyzwanie. Jeśli uda ci się wprowadzić konia mongolskiego na małą farmę, będą świetne do jazdy konnej, jazdy, ciągnięcia i wypasu. Są bardzo pewni siebie i potężni i można je wyszkolić, aby zapewnić szereg zastosowań i korzyści na różnych obszarach wiejskich.
