Czy twój pies ostatnio dziwnie się zachowuje? Czy zauważyłeś, że ich brzuch jest trochę bardziej rozdęty niż zwykle? Czy ich brzuch jest twardy w dotyku? Jeśli odpowiedziałeś „tak” na którekolwiek z tych pytań, musisz czytać dalej.
Spuchnięty lub twardy żołądek u psów nie jest czymś, co należy otrzepać. Objawy te mogą wskazywać na bardzo poważne i zagrażające życiu stany. Jeśli chodzi o zdrowie naszych psów, ostrożności nigdy za wiele. Lepiej zachować ostrożność, niż trzymać kciuki i mieć nadzieję, że pies sam się wyleczy.
Są czynniki, które należy wziąć pod uwagę przed martwieniem się; wiek Twojego zwierzaka, niedawna choroba lub operacja, czy jest chory, bolesny, czy właśnie został nakarmiony, czy włamał się do pojemnika na karmę i zjadł całą paczkę karmy!
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się wszystkiego, co musisz wiedzieć o niektórych poważniejszych przyczynach twardości żołądka psa, takich jak przyczyny, jak jej zapobiegać i co może zrobić weterynarz.
Przyczyny twardego żołądka u psów
1. Rozszerzanie żołądka Volvulus
Gastric Dilation Volvulus (GDV), czyli wzdęcia, to bardzo poważny i często śmiertelny stan, który ma miejsce, gdy gaz lub jedzenie rozciągają żołądek psa. Następnie rozdęty żołądek obraca się, zatrzymując gaz w środku i uniemożliwiając przepływ krwi. Gaz nadal się gromadzi i nieleczony GDV może odebrać psu życie w ciągu kilku krótkich godzin.
Objawy GDV, na które należy zwrócić uwagę, obejmują:
- Stwardniały brzuch
- Wzdęty brzuch
- Ból
- Bezproduktywne wymiotowanie
- Niepokój
- Ślinienie
- Przyspieszony puls i bicie serca
- Ciężki lub trudny oddech
- Blade dziąsła
Czynniki ryzyka GDV
Wydaje się, że nie ma jednego konkretnego powodu, dla którego GDV czasami się zdarza. Jest jednak kilka rzeczy, które mogą zwiększyć ryzyko zachorowania Twojego psa.
Sposób, w jaki jedzą, może odgrywać rolę w wywoływaniu GDV. Jeśli jedzą zbyt szybko, jedzą tylko jeden duży posiłek dziennie lub używają podniesionej miski na jedzenie, ryzyko zarażenia się GDV może być większe.
Psy ras dużych i z głęboką klatką piersiową są również bardziej podatne na GDV. Obejmuje to między innymi dogów niemieckich, bernardyny, pudle standardowe i dobermany. Należy jednak zauważyć, że chociaż niektóre rasy mogą być predysponowane do tego stanu, może on wystąpić u każdej rasy i u psów dowolnej wielkości. Osoby o niespokojnym lub nieszczęśliwym usposobieniu również uważane są za bardziej zagrożone.
Badania sugerują, że psy ważące ponad 100 funtów mają 20% ryzyko wystąpienia wzdęć w ciągu swojego życia.
Co zrobić z GDV
Jeśli podejrzewasz, że twoje szczenię cierpi na GDV, musisz jak najszybciej udać się do weterynarza, ponieważ jest to stan zagrażający życiu. Twój weterynarz może rozprężyć żołądek, aby uwolnić gaz. Będą próbować przejść przez sondę żołądkową, aby zmniejszyć nacisk na ścianę żołądka. Jeśli to nie zadziała, być może lekarz weterynarii będzie musiał wprowadzić cewnik przez skórę do żołądka.
Gdy tętno i oddech Twojego psa zostaną uznane za stabilne, Twój weterynarz najprawdopodobniej będzie musiał przeprowadzić operację. Głównym celem tej operacji jest przywrócenie żołądka do pozycji, w której powinien się znajdować, a także usunięcie wszelkich martwych lub umierających tkanek uszkodzonych przez słaby przepływ krwi.
Zapobieganie GDV
Zapobieganie GDV może być trudne, ponieważ jest tak wiele różnych rzeczy, które go powodują. Jest jednak kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko szczenięcia.
Karm go co najmniej dwoma posiłkami dziennie i upewnij się, że zawiera zarówno karmę w puszkach, jak i suchą. Jedno z badań sugeruje, że włączenie obu rodzajów żywności może zmniejszyć ryzyko GDV o 59%, ale potrzebne są dalsze prace. Użyj miski na karmę, która zachęca do wolniejszego jedzenia, jeśli wiesz, że Twój pies ma tendencję do zjadania posiłków. Nie używaj podwyższonej miski na karmę, chyba że Twój szczeniak ma inne problemy zdrowotne (takie jak przełyk olbrzymi), które powodują, że ten rodzaj miski jest konieczny.
Nie ćwicz bezpośrednio po karmieniu, odczekaj minimum 30 minut, a najlepiej 2 godziny.
Niektórzy weterynarze mogą sugerować gastropeksję w przypadku psów ras wysokiego ryzyka. Jest to zapobiegawcza procedura chirurgiczna, w której żołądek przyczepia się do ściany ciała. Gastropeksja nie zapobiegnie wzdęciom, ale w większości przypadków może zapobiec skręceniom.
2. Zapalenie otrzewnej
Inną potencjalną przyczyną twardości żołądka Twojego psa jest zapalenie otrzewnej. Ten stan jest stanem zapalnym błony wyściełającej jamę brzuszną psa. Podobnie jak GDV, jest poważny i potencjalnie zagrażający życiu. Zapalenie otrzewnej może być spowodowane kilkoma czynnikami, takimi jak przebicie żołądka psa, drzazgi, pęknięcie pęcherzyka żółciowego lub pęcherza moczowego, zapalenie trzustki lub nowotwory.
Zapalenie otrzewnej jest bardzo bolesną i poważną chorobą, więc będzie wiele oznak złego samopoczucia Twojego psa. Oprócz bolesnego brzucha, należy zwrócić uwagę na inne objawy:
- Apatia
- Wymioty
- Szybki oddech
- Biegunka
- Gorączka
- Brak apetytu
- Spuchnięty i twardy brzuch
Czynniki ryzyka zapalenia otrzewnej
Wydaje się, że nie ma żadnych szczególnych czynników ryzyka zapalenia otrzewnej. Najczęstszą przyczyną jest infekcja bakteryjna, która dostała się do jamy brzusznej psa przez zewnętrzną ranę lub perforację narządu wewnętrznego.
Perforacja wrzodu żołądka lub jelit, która powoduje zapalenie otrzewnej, może wystąpić w wyniku niepożądanej reakcji na określone rodzaje leków, takie jak sterydy.
Co zrobić z zapaleniem otrzewnej
Jeśli Twój pies ma którykolwiek z powyższych objawów, Twój weterynarz przeprowadzi specjalne badania w celu ustalenia przyczyny. Sprawdzą jamę brzuszną pod kątem stanu zapalnego i płynu. Pobiorą również próbkę płynu brzusznego i posiew, aby określić, jaki rodzaj bakterii powoduje infekcję, a także morfologię krwi, USG lub profil biochemiczny poprzez badanie krwi.
Gdy lekarz weterynarii ustali, że przyczyną objawów u psa jest zapalenie otrzewnej, jego priorytetem będzie ustabilizowanie skutków infekcji. Mogą najpierw leczyć wszelkie zmiany w elektrolitach twojego psa, utratę płynów i wstrząs. Twój pies otrzyma również antybiotyki, aby zwalczyć infekcję, oraz leki zmniejszające wszelkie stany zapalne.
Gdy twój pies się ustabilizuje, może być konieczna operacja.
Zapobieganie zapaleniu otrzewnej
Ponieważ istnieje tak wiele przyczyn zapalenia otrzewnej, nie ma jednej prostej rzeczy, którą właściciel zwierzęcia może zrobić, aby zapobiec chorobie i na szczęście nie jest to powszechna choroba.
Jednym ze sposobów zmniejszenia ryzyka u psa jest trzymanie poza zasięgiem wzroku wszystkich niejadalnych rzeczy, którymi pies się zainteresował. Połknięcie ciała obcego jest jedną z głównych przyczyn zapalenia otrzewnej, więc jeśli wiesz, że Twój pies lubi jeść przedmioty inne niż żywność, musisz dołożyć wszelkich starań, aby Twój dom był dla niego bezpieczny.
3. Zespół Cushinga
Nadczynność kory nadnerczy, znana również jako zespół Cushinga, jest kolejną potencjalną przyczyną brzucha Twojego psa. Ten stan występuje, gdy organizm psa wytwarza nadmierną ilość hormonu kortyzolu. Kortyzol to substancja chemiczna, która pozwala psom (i ludziom) reagować na stres, zwalczać infekcje i kontrolować wagę. Musi istnieć idealna równowaga kortyzolu, ponieważ jeśli jest go za dużo lub za mało, mogą wystąpić problemy.
Zespół Cushinga może być nieco trudniejszy do zdiagnozowania, ponieważ jego objawy są podobne do innych schorzeń. Twój szczeniak może mieć nadczynność kory nadnerczy, jeśli wykazuje następujące objawy:
- Nadmierne pragnienie i głód
- Częstsze oddawanie moczu
- Wypadanie włosów
- Apatia
- Większe sapanie
- Brzuch
Czynniki ryzyka zespołu Cushinga
To badanie sugeruje, że kilka czynników ryzyka może sprawić, że twoje szczenię będzie bardziej podatne na zespół Cushinga, ale nie jest to powszechna choroba, około 0,2% zwierząt domowych widzianych w ogólnej praktyce. Samice psów mogą być bardziej narażone na tę chorobę niż ich męskie odpowiedniki.
Średni wiek w momencie rozpoznania wynosił 10,9 lat, co sugeruje, że ten stan występuje najczęściej u starszych zwierząt.
Jack Russell Terrier, Staffordshire Bull Terrier i Bichon Frise to najczęściej diagnozowane rasy.
Psia otyłość również wydaje się być czynnikiem ryzyka tej choroby.
Co zrobić z zespołem Cushinga
Jeśli podejrzewasz, że Twoje szczenię może mieć tę chorobę, musisz zobaczyć weterynarza, aby potwierdzić diagnozę.
Twój weterynarz przeprowadzi testy, takie jak stymulacja ACTH lub test LDDS. Test ACTH wymaga pobrania próbki krwi, a następnie podania dawki hormonu adrenokortykotropowego. Po podaniu dawki ACTH zostanie wykonane drugie badanie krwi w celu sprawdzenia znacznego wzrostu kortyzolu. Test LDDS jest podobny, ponieważ zostanie pobrana wstępna próbka krwi, po której nastąpi wstrzyknięcie deksametazonu. Po drugim pobraniu krwi lekarz weterynarii sprawdzi, czy poziom kortyzolu u psa nie spada, ponieważ jest prawdopodobne, że szczenię ma guza, który uniemożliwia prawidłowe reagowanie jego organizmu na lek.
Twój weterynarz może również poprosić o USG, aby sprawdzić, czy są jakieś guzy.
Istnieją różne opcje leczenia w zależności od rodzaju choroby Cushinga, na którą cierpi Twoje szczenię. Zależna od przysadki, najczęstsza postać, jest najczęściej leczona lekami. Zespół Cushinga zależnego od nadnerczy może wymagać operacji usunięcia guza nadnerczy psa. Trzeci typ zespołu Cushinga, jatrogenna choroba Cushinga, jest łatwa do leczenia poprzez odstawienie psa od leków steroidowych, które powodują ten stan.
Zapobieganie zespołowi Cushinga
Niestety nie ma sposobu, aby zapobiec zespołowi Cushinga, jeśli jest on spowodowany przez guzy.
Jatrogennemu zespołowi Cushinga można zapobiegać, ograniczając ekspozycję szczenięcia na leki sterydowe.
4. Wodobrzusze
Ostateczną główną przyczyną twardego żołądka u psów jest wodobrzusze. Wodobrzusze to termin medyczny odnoszący się do gromadzenia się płynu w jamie brzusznej. Może to być spowodowane kilkoma chorobami i stanami, w tym niewydolnością serca, chorobą nerek lub chorobą jelit.
Jeśli Twój pies ma wodobrzusze, możesz zauważyć następujące objawy:
- Letarg
- Utrata apetytu
- Wymioty
- Utrata wagi, ale większy brzuch
- Dym w jamie brzusznej
- Rozdęcie brzucha
Czynniki ryzyka wodobrzusza
Kilka problemów zdrowotnych sprawi, że Twój pies będzie bardziej podatny na wodobrzusze. Warunki te obejmują:
- Zastoinowa niewydolność serca
- Niedożywienie
- Niewydolność nerek lub wątroby
- Wysokie ciśnienie krwi
- Chłoniak lub inne nowotwory
- Pęknięty pęcherz
- Zaburzenia krwotoczne
Co zrobić z wodobrzuszem
Wycieczka do weterynarza jest wskazana, jeśli uważasz, że Twój pies może mieć wodobrzusze. Twój lekarz weterynarii rozpocznie badanie fizykalne, które obejmie test drżenia płynowego, aby sprawdzić, czy w jego jamie brzusznej znajduje się fala płynu. Często rozdęcie brzucha pojawia się z czasem i początkowo może nie być twarde, dopóki nie pojawi się duża objętość płynu. Może zlecić USG w celu potwierdzenia obecności płynu w jamie brzusznej i pobrać próbki krwi do badań.
Twój weterynarz może pobrać płyn brzuszny za pomocą strzykawki, aby zbadać nieprawidłowości i ustalić, czy jakakolwiek bakteria lub grzyb powoduje wodobrzusze.
Być może będziesz musiał wprowadzić psa na dietę niskosodową. Twój weterynarz może zdecydować się na zastosowanie diuretyków, aby szybciej wyeliminować nadmiar sodu.
Przyczyna wodobrzusza będzie wymagała leczenia. Zastosowana metoda leczenia będzie zależała przede wszystkim od tego, co powoduje nadmiar płynu. Może obejmować leki, operację i uzupełnianie płynów.
Zapobieganie wodobrzuszowi
Istnieje wiele różnych przyczyn wodobrzusza u psów, dlatego trudno jest temu zapobiec. Najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, jest utrzymanie psa w zdrowiu poprzez odpowiednią dietę i regularne ćwiczenia oraz regularne wizyty u weterynarza, aby można było złapać warunki i choroby, zanim będą miały szansę na dalszy rozwój.
Czy inne rzeczy mogą powodować twardy żołądek?
Powyższe cztery warunki nie są jedynymi rzeczami, które mogą powodować twardy żołądek Twojego psa, ale są one najczęstsze. Wewnętrzne krwawienie z urazu lub pękniętych mas, blokad i guzów może również naśladować niektóre z powyższych objawów. U młodszych szczeniąt mniej niepokojące rzeczy, takie jak infekcja glisty, mogą powodować obrzęk brzucha.
Twardy żołądek nie zawsze jest natychmiastowym powodem do niepokoju, ale powinien uzasadniać dalsze monitorowanie, ponieważ powyższe poważne stany będą miały inne objawy, a w przypadku pierwszych dwóch będą wymagać szybkiej pomocy weterynaryjnej.
Jak zapobiegać problemom żołądkowym u mojego psa?
Niektórym schorzeniom nie można zapobiec, ale właściciele zwierząt domowych mogą zrobić kilka rzeczy, aby utrzymać swoje psy w doskonałej formie i zmniejszyć prawdopodobieństwo wystąpienia problemów żołądkowych.
Zabieraj psa na regularne wizyty u weterynarza. Weterynarz może następnie monitorować jego ogólny stan zdrowia, a także przyjrzeć się bliżej jego narządom, aby ustalić punkt odniesienia. Regularne wizyty kontrolne przypomną Ci również, aby być na bieżąco ze wszystkimi szczepieniami Twojego psa i środkami zapobiegającymi pasożytom.
Karm swojego psa dobrze zbilansowaną i wysokiej jakości dietą, odpowiednią do jego wieku i stanu zdrowia. Spróbuj ograniczyć częstotliwość dawania resztek ze stołu.
Nie pozwalaj swojemu pupilowi przebywać w miejscach, w których mogą znajdować się rzeczy, które mogą mu zaszkodzić. Trzymaj śmieci i domowe toksyny, takie jak chemikalia czyszczące, z dala od ich zasięgu. Zbadaj rośliny domowe przed przyniesieniem ich do domu, aby upewnić się, że są bezpieczne dla zwierząt. Upewnij się, że zabawki, które mu dajesz, nie mają żadnych małych elementów, które mogłyby się odłamać i spowodować zablokowanie.
Ostateczne słowa
Twardy żołądek psa może być niepokojącym objawem i nie należy go lekceważyć. Zawsze zalecamy zabranie zwierzaka do lekarza weterynarii, jeśli istnieją jakiekolwiek wątpliwości co do jego stanu zdrowia. Twardy i wzdęty brzuch nie jest wyjątkiem od tej reguły.
Umów się na wizytę u lekarza weterynarii, aby obejrzał psa. Istnieje szansa, że mogą być po prostu grubi lub może to być coś poważnego, na przykład GVD, więc uważaj, aby zauważyć wszelkie inne objawy. Zachowaj ostrożność i dla pewności poproś weterynarza o obejrzenie szczeniaka.
