Pomimo swojego wyglądu, mastif angielski i mastif neapolitański są uważane za delikatne kły w klasie psów ras olbrzymich. Oprócz wielkości mają kilka wspólnych cech, dzięki którym są popularnymi towarzyszami miłośników olbrzymich psów.
Jednak dzielą je różnice i jeśli jesteś miłośnikiem ras olbrzymich szukającym swojego następnego towarzysza, w tym artykule porównamy ich różnice i potrzeby w zakresie opieki, abyś był wyposażony we wszystko, co musisz wiedzieć.
Różnice wizualne
W skrócie
Mastif Angielski
- Średni wzrost (dorosły):27–30 cali
- Średnia waga (dorosły): 120–230 funtów
- Długość życia: 6–10 lat
- Ćwiczenie: 30–45 minut dziennie
- Wymagania pielęgnacyjne: Umiarkowane
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Często
- Podatność na szkolenie: Łatwy w szkoleniu, chętny do zadowolenia
Mastif neapolitański
- Średni wzrost (dorosły): 24–31 cali
- Średnia waga (dorosły): 110–150 funtów
- Długość życia: 7–9 lat
- Ćwiczenie: 30–45 minut dziennie
- Wymagania pielęgnacyjne: Umiarkowane
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Często
- Wyszkolenie: Silna wola i niezależność
Przegląd mastifa angielskiego
Jak wiesz, mastif angielski to olbrzymia rasa, ale możesz nie wiedzieć, że ma bogatą historię opieki i polowania w Europie, sięgającą 2500 lat pne. Dziś Mastiff jest nadal popularną rasą, a ich historia jako lojalnych strażników pozostaje. Połączenie ich sympatycznej i posłusznej natury oraz gotowości do ochrony czyni z nich niesamowitych towarzyszy.
Osobowość i temperament
Pomimo ogromnych rozmiarów mastif angielski jest łagodnym psem o minimalnym zapotrzebowaniu na energię. Z radością będzie wylegiwać się na kanapie ze swoim właścicielem, chłeptając przytulanki. Na ogół są cisi i spokojni, ale nie popełnij błędu, będą w stanie wysokiej gotowości i rzucą się do działania, jeśli dostrzegą jakiekolwiek zagrożenie dla swojego domu i rodziny.
Łagodny temperament sprawia, że są świetnymi towarzyszami dla rodzin z dziećmi, ponieważ właściciele mają doświadczenie z dużymi psami i znają swoje granice. Dogadują się też z innymi zwierzętami domowymi, zwłaszcza gdy wychowują się razem.
Dieta
Jak wszystkie psy, Twój mastif angielski będzie wymagał dobrze zbilansowanej, wysokiej jakości diety, dostosowanej do jego wielkości i etapu życia. Najlepszym sposobem, aby upewnić się, że Twój Mastif jest na najlepszej diecie, jest konsultacja z lekarzem weterynarii. Ogólnie rzecz biorąc, komercyjna karma dla dużych ras zatwierdzona przez Association of American Feed Control Officials (AAFCO) powinna wystarczyć.1
Ponieważ mastify angielskie mają głęboką klatkę piersiową i są podatne na rozstrój i skręt żołądka (GDV) oraz wzdęcia, ważne jest, aby nie karmić mastifa podwyższonymi miskami, unikać ćwiczeń po posiłkach i dzielić dietę na 2–3 posiłki zamiast jednego dużego posiłku dziennie.
Trening i ćwiczenia?
W porównaniu z innymi dużymi psami mastify angielskie nie wymagają dużo ruchu. Jednak, jak wszystkie psy, codzienne ćwiczenia są niezbędne. Wystarczy codzienny spacer i trochę zabawy w parku lub na podwórku. Będą potrzebować około 30–45 minut dziennie, co w razie potrzeby można podzielić na dwie sesje.
Musisz być ostrożny z nadmiernym wysiłkiem szczeniaka Mastiffa i uniemożliwić mu skakanie z dużej wysokości lub bieganie po schodach. Wczesne szkolenie i socjalizacja są niezbędne, zwłaszcza w przypadku mastifów angielskich, ponieważ mogą one być nieufne wobec obcych. Wczesna socjalizacja pomoże im przyzwyczaić się do innych psów i nieznajomych, a wczesny trening posłuszeństwa nauczy ich wykonywania podstawowych komend, takich jak „siad” i „zostań”.
Jak wszystkie psy, dobrze reagują na pozytywne wzmocnienie. Szybko się uczą i są bardzo chętni do pomocy, więc dopóki sesje są krótkie i zabawne, będą stosunkowo łatwe do wyszkolenia.
Zdrowie i pielęgnacja❤️
Jako rasa olbrzymia, mastif angielski żyje krócej niż mniejsze psy. Przy dobrej opiece mogą żyć od 6 do 10 lat. Szukając szczeniaka mastifa angielskiego, pamiętaj, aby znaleźć renomowanego hodowcę, który przebadał swoje szczenięta pod kątem typowych problemów zdrowotnych, do których rasa jest predysponowana. Te predysponowane problemy zdrowotne obejmują alergie, dysplazję stawu biodrowego, choroby serca, raka, mielopatię zwyrodnieniową, problemy z oczami, epilepsję i GDV.
Aby pomóc Twojemu Mastifowi żyć długo i zdrowo, zabierz go na coroczne badania kontrolne, aby wcześnie wykryć wszelkie choroby lub problemy zdrowotne. Jeśli twój pies wydaje się źle lub zachowuje się nie w porządku, natychmiast zabierz go do weterynarza. Upewnij się, że przestrzegasz harmonogramu szczepień i środków zapobiegających kleszczom, robakom i pchłom, aby w jak największym stopniu zmniejszyć ryzyko dla zdrowia.
Pielęgnacja✂️
Włos mastifa angielskiego jest gęsty i krótki, nie wypada nadmiernie i nie wymaga intensywnej pielęgnacji. Cotygodniowe szczotkowanie może pomóc ograniczyć linienie, z dodatkowym szczotkowaniem podczas miesięcy intensywniejszego linienia, a kąpiel jest konieczna tylko co kilka miesięcy.
Najwięcej uwagi, jakiej potrzebuje ta rasa podczas pielęgnacji, jest ślinienie się. Mogą nadmiernie ślinić się, więc zawsze warto mieć w pobliżu szmatkę. Ich fałdy na twarzy należy utrzymywać w czystości, wycierając je codziennie przyjazną dla zwierząt chusteczką nawilżaną, aby uniknąć gromadzenia się wilgoci. Właściciele będą również musieli monitorować swoje oczy, ponieważ są podatni na problemy z oczami i kontaktować się z lekarzem weterynarii, jeśli oczy ich psa się zmienią.
Odpowiedni dla:
Spokojny i posłuszny charakter mastifa angielskiego sprawia, że jest on sympatycznym towarzyszem dla większości rodzin, ale ich zaangażowania nie należy lekceważyć. Są świetne dla rodzin z dziećmi. Należy jednak zachować ostrożność w przypadku bardzo małych dzieci, które mogą zostać nieumyślnie przewrócone ze względu na ich duży rozmiar.
Wczesne szkolenie i socjalizacja pomogą im wyrosnąć na wszechstronnych i dobrze wychowanych psów, odpowiednich dla rodzin z dziećmi i innymi zwierzętami domowymi. Będą wymagać cierpliwego i doświadczonego właściciela. Mastify angielskie są również niesamowitymi psami stróżującymi i utalentowanymi psami terapeutycznymi.
Nie wymagają dużo ruchu, więc będą pasować do mieszkania w bloku, jeśli jest wystarczająco dużo miejsca i są codziennie wyprowadzane na spacer. Właściciel mastifa angielskiego musi wziąć pod uwagę swój budżet, ponieważ będzie potrzebował dużo więcej jedzenia niż mniejsza rasa.
Zalety
- Potulny i spokojny
- Kochany i czuły
- Twórz świetne psy stróżujące
- Niskie zapotrzebowanie na ćwiczenia
- Chętny do zadowolenia
- Łatwe do wyszkolenia
Wady
- Znany z nadmiernego ślinienia się
- Podatny na kilka problemów zdrowotnych
- Może być za duży dla bardzo małych dzieci
Przegląd mastifa neapolitańskiego
Historia mastifa neapolitańskiego jest równie bogata jak jego angielskiego odpowiednika. Mieszkały we Włoszech i służyły jako stróże i psy wojenne, i chociaż ich historia obejmowała walki w bitwach, dziś są znane jako delikatne szczenięta, które najszczęśliwsze są w domu ze swoimi ukochanymi ludźmi.
Osobowość i temperament
Pomimo dużych rozmiarów zachowują się prawie jak koty. Chętnie włóczą się po podwórku i prawdopodobnie spędzą większość dnia wylegując się w domu; można śmiało powiedzieć, że są zaskakująco leniwą rasą. Dzielą niekończącą się miłość do swojej rodziny i nie cofną się przed niczym, aby ją chronić.
Mogą być ostrożne w stosunku do obcych, ale po pewnym czasie przyjmą ich do środka, o ile właściciele ich zaakceptują. Mastif neapolitański jest doskonałym łagodnym towarzyszem dla większości rodzin i ma do zaoferowania dużo miłości.
Dieta
Będąc psem dużej rasy, mastif neapolitański będzie potrzebował odpowiedniej diety, aby był zdrowy i szczęśliwy. Jego dieta powinna być wysokiej jakości, dobrze zbilansowana, dostosowana do rasy i etapu życia.
Pokarmy opracowane dla dużych ras zazwyczaj zawierają suplementy na stawy, które są niezbędne dla dużych psów, takich jak mastif neapolitański. Obejmuje to żywność komercyjną zatwierdzoną przez Stowarzyszenie Amerykańskich Urzędników ds. Kontroli Pasz (AAFCO), ale zawsze najlepiej skonsultować się z lekarzem weterynarii, który może zalecić najlepszą dietę i doradzić w zakresie wielkości porcji.
Dorosłym mastifom neapolitańskim zaleca się podawać dwa posiłki dziennie, a szczeniętom 3–4 posiłki dziennie. Nie pozwalaj mastifowi na swobodne jedzenie, ponieważ może to łatwo doprowadzić do otyłości, która jest szczególnie problematyczna u dużych ras. Rozważ użycie powolnej miski do karmienia, aby zapobiec zbyt szybkiemu jedzeniu i wzdęciom.
Trening i ćwiczenia?
Chociaż mastif neapolitański woli wylegiwać się na słońcu przez cały dzień, będzie wymagał co najmniej 30–45 minut ruchu dziennie. Krótki spacer dwa razy dziennie i kilka sesji zabaw wystarczą, aby utrzymać je w formie. Należy jednak zachować ostrożność w cieplejsze dni, ponieważ łatwo się przegrzewają. Uważaj też na wysokie skoki i bieganie po schodach.
Wczesne szkolenie i socjalizacja są niezbędne dla wszystkich psów, zwłaszcza dużych ras, takich jak mastif neapolitański, który jest nieufny wobec obcych. Najlepszą metodą szkolenia dla Twojego Mastiffa jest pozytywne wzmacnianie i utrzymywanie sesji interesujących, ale krótkich. Jednak szkolenie tej olbrzymiej rasy wymaga również cierpliwości, ponieważ mają silną wolę i niezależność.
Zdrowie i pielęgnacja❤️
Życie neapolitanina jest nieco krótsze niż mastifa angielskiego, 7–9 lat, i podobnie jak jego odpowiednik jest podatny na pewne problemy zdrowotne, o których powinni wiedzieć jego rodzice.
Problemy zdrowotne obejmują choroby serca, GDV, alergie, dysplazję łokci i bioder oraz wiśniowe oko.
Omówienie tych problemów zdrowotnych z hodowcą i upewnienie się, że przeprowadził on badania przesiewowe swoich psów, jest ważne.
Ponadto coroczne wizyty kontrolne u lekarza weterynarii oraz stosowanie środków zapobiegawczych przeciwko pchłom i kleszczom zmniejszy ryzyko infekcji lub poważnej choroby u psa.
Pielęgnacja✂️
Twoja sierść mastifa neapolitańskiego będzie wymagała szczotkowania co najmniej trzy razy w tygodniu, aby ograniczyć linienie, nawet jeśli nie linieje nadmiernie. Mają wrażliwą skórę, więc szczotkowanie musi być delikatne, a kąpiel będzie im potrzebna co najmniej dwa razy w miesiącu.
Podobnie jak mastif angielski, fałdy skórne muszą być regularnie czyszczone, ponieważ są one również znane jako ślinotok. Ponieważ mastif neapolitański ma skłonność do wiśniowych oczu, należy regularnie monitorować jego oczy i odwiedzać weterynarza, jeśli coś wydaje się niezwykłe.
Odpowiedni dla:
Mastify neapolitańskie są doskonałymi towarzyszami dla właścicieli szukających dużej rasy bez znacznych wymagań dotyczących ruchu. Sprawdzą się w każdej rodzinie przygotowanej do życia z dużym psem i będą bardziej odpowiednie dla dzieci, które wiedzą, jak obchodzić się z dużymi rasami. Mastif neapolitański będzie doskonałym psem stróżującym, ponieważ jest nieufny wobec obcych. Będą jednak wymagać wczesnej socjalizacji i treningu posłuszeństwa. Mogą szczęśliwie mieszkać w mieszkaniu, jeśli zapewnią im codzienny spacer. Każdy, kto jest właścicielem tej potężnej rasy, musi nieustannie trenować; zazwyczaj zalecany jest doświadczony właściciel.
Zalety
- Najszczęśliwszy w domu
- Delikatny i spokojny
- Czuły
- Świetny pies stróżujący
- Niskie zapotrzebowanie na ćwiczenia
Wady
- Tendencja do ślinienia się
- Trenowanie może być trudne
Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?
Mastif angielski i neapolitański to łagodne rasy, obdarzone nieskończoną miłością i uwielbieniem dla swoich właścicieli. Ich temperamenty są bardzo podobne, w domu są spokojne i kochające, ale skoczą bez wahania, jeśli dostrzegą jakiekolwiek zagrożenie. Jednak neapolitańczycy mogą być trochę mniej wrażliwi niż mastify angielskie, ale z czasem oba szybko się rozgrzeją.
Generalnie mastify angielskie są większe niż mastify neapolitańskie, ale jeśli chodzi o rasy olbrzymie, ta różnica w wielkości może mieć niewielki wpływ na podejmowanie decyzji, być może tylko w przypadku dzieci lub przestrzeni życiowej. Oba są niskoenergetycznymi psami, które wymagają podobnej ilości ruchu, ale potrzebują pożywnej diety i minimalnej pielęgnacji.
Neapolitanie są nieco bardziej uparci i wymagają bardziej doświadczonego właściciela w zakresie szkolenia. Jednak obie rasy będą wymagały konsekwentnego szkolenia i wczesnej socjalizacji.
