Jak długo żyją bullmastiffy? Weterynarz przejrzał fakty & Często zadawane pytania

Spisu treści:

Jak długo żyją bullmastiffy? Weterynarz przejrzał fakty & Często zadawane pytania
Jak długo żyją bullmastiffy? Weterynarz przejrzał fakty & Często zadawane pytania
Anonim

Mimo że Bullmastiff nie jest wyjątkowo dużą rasą w porównaniu do swojego bliskiego kuzyna Mastiffa, fakt, że często waży od 100 do 130 funtów, mając 27 cali wysokości, czyni go dużym psem.

Ta rasa została uznana przez American Kennel Club od 1924 roku, ale pierwotnie została wyhodowana w XIX wieku jako psy stróżujące. Buldog angielski i mastif angielski są rasami rodzicielskimi, a swoją zwinność czerpią ze strony rodziny buldogów, ponieważ strona mastifa jest dość wyluzowana.

Jaka jest średnia długość życia bullmastiffa?

Ogólnie rzecz biorąc, im większa rasa, tym krótsza długość życia i na odwrót. Zdaniem ekspertów ten ogromny rozmiar jest na dłuższą metę szkodliwy dla ich ogólnego stanu zdrowia, ponieważ obciąża ich procesy fizjologiczne. Dlatego nie może dziwić fakt, żebulmastif żyje średnio od 7 do 9 lat.

Obraz
Obraz

Dlaczego niektóre Bullmastiffy żyją dłużej niż inne?

Odżywianie

Psy nie różnią się tak bardzo od ludzi w tym sensie, że dieta ma duży wpływ na ich ogólny stan zdrowia. Mają specyficzne potrzeby żywieniowe, a potrzeby te można zaspokoić tylko wtedy, gdy podawana żywność zawiera wszystkie niezbędne składniki odżywcze.

Nie sugerujemy jednak, że musisz wydać tysiące dolarów na karmę dla psów. „Drogie” nie zawsze oznacza „pożywne”. Jeśli kupujesz psa po raz pierwszy, skontaktuj się z renomowanym hodowcą lub weterynarzem w celu uzyskania porady żywieniowej. Jak wszystkie rasy, Bullmastiff potrzebuje odpowiedniej równowagi białka, tłuszczów, węglowodanów, witamin i minerałów, a także, co ważne, świeżej, czystej wody.

Środowisko i warunki

Aby Twój Bullmastiff wiódł długie, szczęśliwe życie, musi czuć się bezpiecznie i komfortowo w Twoim domu. Ich pomieszczenia mieszkalne również muszą być przez cały czas suche i wolne od przeciągów. Nie były hodowane do życia w zimnych lub wilgotnych warunkach, dlatego często niekorzystnie wpływają na nie trudne warunki pogodowe.

Jak większość psów, Bullmastiff jest szczególnie podatny na stres cieplny. Jeśli upał jest zbyt duży, aby ich ciała mogły sobie z tym poradzić, ich tętno wzrośnie, wywołując inne problemy zdrowotne.

Obraz
Obraz

Mieszkanie

Aby zagwarantować komfort, musisz zadbać o to, aby ich pomieszczenia mieszkalne miały więcej niż odpowiednią przestrzeń. Z drugiej strony nie oznacza to, że ludzie mieszkający w małych mieszkaniach nie mogą dostać Bullmastiffa lub że ich długość życia drastycznie się zmniejszy, jeśli nie będą mieszkać w wystarczająco dużym domu. Dopóki twój Bullmastiff często wychodzi (codziennie) na ćwiczenia, nie masz się czym martwić.

W sumie jednak Bullmastiffy mieszkające w dużych domach są zwykle szczęśliwsze niż te mieszkające w małych kwaterach, ponieważ będą się czuć mniej ograniczone.

Płeć

Istnieją badania, które potwierdziły, że samice żyją dłużej niż ich męskie odpowiedniki1.

Jednak ta sama obserwacja niekoniecznie jest prawdziwa, jeśli chodzi o bullmastiffa. Oczywiście, zgodnie z oczekiwaniami, nadal cierpią na choroby związane z płcią, ale nie jest to nic nadzwyczajnego. A jeśli wcześnie wykastrujesz lub wykastrujesz swojego psa, z powodzeniem uda ci się złagodzić wiele z tych zagrożeń.

Obraz
Obraz

Genetyka

Nie można zaprzeczyć, że genetyka będzie odgrywać kluczową rolę w określaniu ogólnego stanu zdrowia psa w przyszłości. Jeśli jedno lub oboje rodziców zmagało się z chorobami dziedzicznymi w pewnym momencie swojego życia, istnieje szansa, że szczenięta rozwiną te same choroby w przyszłości.

Opieka zdrowotna

Regularne zabieranie Bullmastiffa do weterynarza na badania kontrolne jest ważne, ponieważ pomoże ci to złapać każdą nieśmiertelną chorobę, która może przekształcić się w śmiertelną kulę śnieżną. Podczas badania fizykalnego weterynarz zbada ich oczy, uszy, usta, klatkę piersiową, brzuch, a nawet szyję.

Będą szukać oznak infekcji grzybiczej, nieprawidłowości serca, powiększonych węzłów chłonnych, raka, niezdiagnozowanej cukrzycy lub jaskry.

4 etapy życia bullmastiffów

  • Szczenięta:Te miesiące często charakteryzują się szybkim wzrostem i rozwojem. Na tym etapie całkowicie je pokochasz, ponieważ zrobią wszystko, co w ich mocy, aby cię zadowolić. Na szczęście uwielbiają też dużo spać!
  • Dojrzewanie:Okres ten zwykle rozpoczyna się w 6thmiesiącu dla większości psów, ale w przypadku Bullmastiffa jest to bardziej około 12tego miesiąca po urodzeniu, kiedy będą przechodzić przez kluczowe zmiany hormonalne. Pozostaną tutaj, dopóki nie skończą od 18 do 24 miesięcy.
  • Dorosły: Każdy Bullmastiff starszy niż 2 lata jest uważany za dorosłego. Na tym etapie poznajesz ich prawdziwą osobowość, preferowaną dietę i wszystko inne, co odróżnia je od innych psów.
  • Senior:W 6tymroku zaczną wykazywać oznaki starzenia. Znaki mogą być opóźnione, biorąc pod uwagę, że zwykle działa kilka czynników, ale do 8th roku na pewno będziesz wiedział, że Twój pies w końcu osiągnął swoje lata schyłkowe. Nastąpi gwałtowny spadek ich poziomu energii i mogą rozwinąć się u nich pewne schorzenia.
Obraz
Obraz

Jak określić wiek swojego bullmastiffa

Jednym ze sposobów sprawdzenia, ile lat ma bullmastiff, jest zbadanie jego zębów, które z wiekiem wykazują tendencję do żółknięcia i ścierania się. Możesz również szukać oznak siwienia na ich sierści, ponieważ wiadomo, że zaczynają siwieć w 4thlub 5th roku, zwłaszcza około ich pysk. Starsze psy mogą również mieć mętne oczy. Jest to spowodowane stwardnieniem soczewkowatym, powszechnym procesem, który występuje wraz ze starzeniem się soczewek w oczach psa.

To powiedziawszy, najlepszym i najdokładniejszym sposobem określenia wieku psa jest test DNA. Jest to drogie, ale jeśli chcesz poznać wiek swojego psa z dużą dokładnością, jest to najlepsza metoda.

Zakończenie

Bullmastiff ma średnią długość życia od 7 do 9 lat, ale są przypadki, w których niektóre dożyły swoich 12th urodzin. Godne uwagi czynniki, które wpływają na ich oczekiwaną długość życia, obejmują odżywianie, warunki środowiskowe, warunki mieszkaniowe, genetykę, historię hodowli i opiekę zdrowotną.

Zalecana: