Jeśli regularnie kupujesz kurczaka w lokalnym sklepie spożywczym, prawdopodobnie znasz już krzyż kornwalijski na pewnym, dobrym poziomie. Rozwój tego hybrydowego kurczaka był jedną z najważniejszych rewolucji w rozwoju komercyjnego przemysłu drobiarskiego. W tym artykule opowiemy o cechach, istotnych informacjach i potrzebach pielęgnacyjnych rasy kurczaków Cornish Cross. Zastanowimy się również, czy ta rasa jest równie dobrą inwestycją dla drobnych rolników, jak dla przemysłu mięsnego.
Krótkie fakty o Kornwalijskim Krzyżu (Cornish Rock)
| Nazwa rasy: | Cornish Cross, Cornish Rock |
| Miejsce pochodzenia: | Stany Zjednoczone |
| Używa: | Mięso |
| Kogut (mężczyzna) Rozmiar: | 10 funtów |
| Kura (samica) Rozmiar: | 8 funtów |
| Kolor: | Białe, czasem z ciemnymi plamkami |
| Długość życia: | Maksymalnie 18 miesięcy, zwykle ubijane w wieku 8–10 tygodni |
| Tolerancja klimatyczna: | Biedny |
| Poziom opieki: | Trudne |
| Produkcja: | 3–4 funty mięsa/ptaka |
Cornish Cross (Cornish Rock) Pochodzenie
Cornish Cross to hybrydowa rasa kurczaków, wyhodowana przez skrzyżowanie kurczaków Cornish i White Plymouth Rock. Rozwój krzyża kornwalijskiego rozpoczął się w połowie XX wieku, niedługo po tym, jak dzięki konkursowi sponsorowanemu przez Departament Rolnictwa dwie rasy macierzyste zostały uznane za najlepsze kurczaki mięsne w Stanach Zjednoczonych. Selektywna hodowla na przestrzeni lat zaowocowała kilkoma różnymi komercyjnymi szczepami genetycznymi Cornish Cross, które różnią się nieznacznie wyglądem. Jeden z tych szczepów jest powszechnie nazywany Cornish Rock. Rozwój tej rasy sprawił, że mięso drobiowe stało się bardziej przystępne cenowo, jednak są one nieco kontrowersyjne ze względu na okoliczności i przyczyny ich powstania.
Cornish Cross (Cornish Rock) Charakterystyka
Rozwój fizyczny
Krzyż Kornwalijski został opracowany wyłącznie jako szybko rosnący, ekonomiczny kurczak mięsny. Ponieważ były hodowane selektywnie pod kątem pewnych cech, takich jak ciężkie ciała i szybki wzrost, niektóre inne cechy odeszły w zapomnienie. Na przykład te ptaki są potulne, ale nie najmądrzejsze.
Kurczaki Cornish Cross nie są bardzo odporne. Nie tolerują dobrze wysokich ani niskich temperatur i będą potrzebować wsparcia cieplnego, jeśli zostaną wyhodowane w chłodniejszym klimacie. Rasa nie radzi sobie również dobrze na wysokościach powyżej 5000 stóp.
Ponieważ są hodowane do przetwarzania w wieku 10 tygodni, Corning Cross mogą mieć problemy zdrowotne, jeśli żyją znacznie dłużej. Dosłownie stają się zbyt ciężkie, aby utrzymać własny ciężar, a także mogą mieć problemy z sercem.
Karmienie
Kurczaki Cornish Cross nie są rasą, którą trzeba hodować. Nie są dobrymi zbieraczami i nie przytyją w swoim zwykłym tempie bez jedzenia wysokobiałkowej paszy dla kurczaków. Ponieważ są powolne i niezbyt bystre, kury Cornish Cross są szczególnie podatne na drapieżniki i nie mogą być trzymane na wolnym wybiegu.
Ptaki te nie mogą mieć stałego dostępu do pożywienia, ponieważ nie będą same regulować swojego spożycia i zaczną chorować. Wytwarzają również duże ilości wyjątkowo śmierdzącej kupy, ponieważ jedzą tak dużo białka. Ponieważ muszą być trzymane w zagrodzie, spędzisz więcej czasu na sprzątaniu po krzyżu kornwalijskim niż inne rasy.
Hodowla
Jako hybryda krzyżówka kornwalijska nie może się bezpiecznie rozmnażać. Są to biedne nioski, zwykle wysyłane do zakładu przetwórczego, zanim osiągną wiek wystarczający do złożenia jaj.
Używa
Krzyż Kornwalijski to ptak mięsny, prosty i prosty. Zostały opracowane w tym celu i są w tym doskonałe. Rasa rośnie szybciej i jest gotowa do spożycia w czasie o połowę krótszym niż większość innych odmian kurczaków. Ponieważ nie są przydatne do produkcji jaj lub wylęgu piskląt na sprzedaż, Corning Cross są ptakami o pojedynczym źródle dochodu.
Wygląd i odmiany
Wszystkie szczepy Cornish Cross wyglądają stosunkowo podobnie z niewielkimi różnicami. Ptaki są białe, mają żółte nogi, żółtą skórę i pojedynczy czerwony grzebień. Niektóre odmiany mogą mieć ciemne plamki na piórach. Ogólnie rzecz biorąc, są to ciężkie ptaki z dużymi piersiami i udami. W zależności od konkretnego szczepu genetycznego krzyż kornwalijski może mieć nadmiernie rozwinięte piersi lub bardziej równomierne rozmieszczenie mięsa. Samce są na ogół nieco większe niż samice, którym osiągnięcie idealnej masy ciała zajmuje nieco więcej czasu.
Populacja
Cornish Cross to jedna z najczęściej wykorzystywanych ras do produkcji mięsa. Są szczególnie popularne w przemysłowej lub komercyjnej produkcji mięsa ze względu na ich szybkie tempo wzrostu. W innych częściach świata Cornish Cross jest często nazywany po prostu kurczakiem brojlerem i jest sprzedawany pod tą nazwą.
Czy kurczaki Cornish Cross (Cornish Rock) nadają się do hodowli na małą skalę?
Krzyż Kornwalijski stanowi pewną zagadkę dla drobnego rolnika. Z jednej strony zapewniają szybkie i wydajne źródło mięsa, pozwalając gospodarzowi szybko napełnić zamrażarkę domowym kurczakiem lub szybko zarobić na jego sprzedaży. Punkty przeciwko nim obejmują słabą zdolność składania jaj i bardziej intensywny poziom opieki w porównaniu z innymi rasami kurczaków. Cornish Cross nie jest również w stanie samozasiedlać się, ponieważ są hybrydami, co oznacza, że drobni rolnicy będą musieli planować zakup większej liczby piskląt zamiast hodować własne.
Zakończenie
Jak się dowiedzieliśmy, krzyż kornwalijski to fantastyczny ptak mięsny, który mimo wszystko przedstawia zarówno zalety, jak i wady każdemu, kto rozważa ich hodowlę, zwłaszcza drobnym rolnikom. Chociaż ich wartość dla przemysłu drobiarskiego jest niekwestionowana, rasa ta ma również reputację sprawiającą więcej problemów w opiece niż wiele innych tradycyjnych kurczaków. Tak jak w przypadku każdego zakupu zwierzaka lub żywego inwentarza, upewnij się, że dokładnie zbadałeś krzyż kornwalijski, zanim zdecydujesz, że jest to twój ulubiony ptak jako rolnik na małą skalę.
