Papugi występują we wszystkich rozmiarach, od małych papużek falistych i nimf po większe afrykańskie szare i ary. Różne gatunki papug są predysponowane do różnych chorób i w zależności od miejsca zamieszkania mogą zarazić się różnymi wirusami, bakteriami i grzybami.
Jednak trzy główne problemy występują u każdego gatunku papugi, niezależnie od tego, gdzie żyją, a mianowicie:
- Kwestie dietetyczne
- Problemy ze skórą i/lub piórami
- Problemy reprodukcyjne
Wiedza o tym, jak złagodzić te problemy zdrowotne i na co zwracać uwagę w przypadku ich rozwoju u papugi, może pomóc w utrzymaniu papugi w zdrowiu. Posiadanie tak skomplikowanego zwierzaka może być przytłaczające.
Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o niektórych problemach zdrowotnych papug.
6 powszechnych problemów zdrowotnych papug
1. Niedożywienie
Wiele papug jest niedożywionych. Mogą otrzymywać wystarczającą ilość kalorii, ale nie otrzymują wszystkich potrzebnych składników odżywczych, ponieważ są karmione tylko (lub głównie) nasionami i orzechami. Papugi żywią się nie tylko nasionami. Są ewolucyjnie przystosowane do jedzenia owoców, warzyw i tylko niektórych nasion i orzechów. Większość ich diety powinna składać się z innych rzeczy oprócz nasion.
Na szczęście dla naszych zwierząt dostępne są dostępne na rynku karmy w granulkach, które są zaprojektowane tak, aby były zrównoważone pod względem odżywczym. Ale czym karmić swoją papugę?
- Diety komercyjne w granulkach
- Warzywa
- Owoce
- Tylko niewielka ilość orzechów lub nasion, jako smakołyki lub jako uzupełnienie
2. Niedobory żywieniowe
Diety pełnoziarniste nie zawierają wystarczającej ilości witamin i minerałów, aby być dietą kompletną pod względem odżywczym. W rezultacie wiele papug cierpi na niedobory żywieniowe, które mogą wpływać na wiele różnych części ich ciała, na przykład:
- Drogi oddechowe
- Układ rozrodczy
- Szkielet
- Skóra i pióra
- Układ odpornościowy
Na przykład bez odpowiednich witamin i minerałów miękkie błony dróg oddechowych nie mogą się normalnie rozwijać i stają się podatne na infekcje i choroby. Lub ich szkielet może osłabić się i rosnąć nienormalnie, co prowadzi do złamań kości i dziwnie ukształtowanych kończyn.
Niedobór witaminy A, witaminy D i wapnia to jedne z najważniejszych witamin i minerałów, których brakuje w diecie z nasionami i powodują te problemy zdrowotne.
3. Otyłość
Jedzenie tylko nasion i orzechów oznacza, że papugi jedzą głównie tłuste, wysokobiałkowe diety. W rezultacie są podatne na tycie i liczne problemy zdrowotne, które często się z tym wiążą:
- Nie mogą się tak łatwo poruszać
- Mają trudności z lataniem i ranią się, spadając lub rozbijając się
- Bolą ich stopy i nogi od stania z dodatkowym ciężarem
- Mogą mieć trudności z oddychaniem, ponieważ tłuszcz hamuje ich układ oddechowy
Narządy wewnętrzne tłustych papug są również bardziej narażone na choroby. Ich wątroba i serce są szczególnie podatne na niszczące problemy, gdy papugi jedzą tylko nasiona - zwłaszcza gdy papugi domowe mają mniej ćwiczeń fizycznych.
4. Wyrywanie i żucie
Zniszczenie piór polega na tym, że papuga niszczy własne pióra. Nie zawsze jest jasne, co dokładnie powoduje, że papuga zaczyna uszkadzać swoje pióra. Ale zdarza się to zwykle wtedy, gdy nie czują się dobrze, co może mieć podłoże fizyczne lub psychiczne.
Destrukcyjne zachowanie piór ma tendencję do pogarszania się i trudniejsze do wyleczenia z czasem. Więc wcześnie zaangażuj weterynarza. Ale niektóre papugi mogą wieść szczęśliwe życie z uszkodzonymi piórami.
Destrukcyjne zachowanie piór może być wynikiem choroby fizycznej lub stresu psychicznego. W rezultacie najlepiej jest wykluczyć chorobę fizyczną, zanim założy się, że zachowanie jest problemem psychicznym. Zachowania, które mogą uszkodzić pióra to:
- Wyskubanie całego pióra
- Żucie wzdłuż trzonu
- Przesadne głaskanie
4. Pododermatitis
Wiele papug ma obolałe stopy. Dostają rany, które są podobne do pęcherzy na spodzie stopy w wyniku bycia grubym i ponieważ spędzają cały dzień stojąc na gładkich, twardych grzędach.
Grzędy drewniane, plastikowe i metalowe mają tę samą twardość i gładkość, a większość grzęd w klatkach dla papug ma mniej więcej ten sam rozmiar. Oznacza to, że ich stopy rzadko się zginają lub rozluźniają i zawsze stoją dokładnie w tych samych miejscach na stopach.
Z biegiem czasu niekończące się obciążenie stóp przez źle zaprojektowane grzędy prowadzi do bólu stóp. I mogą rozwinąć się następujące warunki.
- Pododermatitis To wtedy na stopach tworzą się rany kontaktowe. Podobnie jak pęcherze lub odleżyny u ludzi, rany na spodzie stóp zwykle zaczynają się łagodnie, ale po utworzeniu mogą być trudne do złagodzenia i wyleczenia. Oznacza to, że mają tendencję do pogarszania się i pogarszania. I bardziej bolesne.
- Artretyzm. Z powodu ciągłego trzymania stóp w tej samej pozycji, wiele papug ma artretyzm w stopach i nogach. Gdy się starzeją, staje się to bardziej widoczne, gdy stają się coraz bardziej bolesne.
- Zakażenie. Pododermatitis łatwo ulega zakażeniu. Zakażenie otaczającej skóry i tkanek miękkich (ścięgien, więzadeł, a nawet mięśni). W rzeczywistości infekcja może rozprzestrzenić się aż do kości i stawów, co jest bardzo bolesne i trudne do wyleczenia.
5. Choroba układu rozrodczego
System rozrodczy papug jest wysoce rozwinięty i wyspecjalizowany. Jest również napędzany przez sygnały środowiskowe, które każą mu produkować jaja lub przechodzić w bardziej uśpiony stan.
Jednakże u naszych papug domowych sygnały środowiskowe są zawsze takie same. Dostają tę samą dietę, światła w naszym domu są włączone przez taki sam czas i są otoczone tymi samymi członkami swojego stada (zarówno ptakami, jak i ludźmi). Tak więc układ rozrodczy ma bardzo niewiele sygnałów do spowolnienia i przejścia w stan uśpienia.
Wiele rzeczy może pójść nie tak i spowodować problemy w układzie rozrodczym normalnej papugi, ale kiedy układ rozrodczy jest stale nadmiernie stymulowany przez środowisko, jeszcze więcej rzeczy może pójść nie tak. Przykłady chorób układu rozrodczego obejmują:
- Zablokowanie się jaj (związanie jaja lub zatrzymanie jajowodów)
- Infekcja
- Zapalenie, które wymyka się spod kontroli
- Cystic i chore jajniki
- Brzuch z żółtka
Leczenie chorób rozrodczych obejmuje nie tylko medycynę weterynaryjną – miejmy nadzieję – leczy problemy. Ale także profilaktyczna opieka zdrowotna, która ma na celu zmniejszenie bodźców rozrodczych.
6. Nadmiernie seksualne zachowania
Wraz z układem rozrodczym, który może powodować różnego rodzaju problemy, gdy papuga jest stale nadmiernie stymulowana, mogą rozwinąć się u papug problemy behawioralne, które utrudniają im prowadzenie normalnego życia. Te zachowania nie wynikają tylko z nadmiernej stymulacji, ale stają się wtedy nadmierną stymulacją samego układu rozrodczego.
Kiedy papuga staje się trudna w obsłudze z powodu tych zachowań, niestety jej życie zwykle się skraca, ponieważ ludzie unikają papugi i nie pozwalają jej angażować się w codzienne czynności w domu. Mogą zranić siebie i innych, jeśli ich zachowanie stanie się wystarczająco złe.
Utrzymywanie stymulacji reprodukcyjnej na minimalnym poziomie może pomóc nadmiernie zseksualizowanym papugom. Rozważ następujące kwestie:
- Diety niskokaloryczne (bez nasion i orzechów)
- Manipulowanie ekspozycją papugi na światło
- Nie angażowanie się w przypadkowo stymulujące zachowania, takie jak głaskanie grzbietu papugi
Podsumowując
Chociaż należy wziąć pod uwagę kilka problemów zdrowotnych, jedną z rzeczy, które pomogą zapobiec większości z nich, jest karmienie papugi dobrą dietą odpowiednią dla ich gatunku. Właściwa dieta, pomaganie ptakom w dbaniu o ich pióra i stopy oraz kontrolowanie ich popędu reprodukcyjnego może znacznie pomóc papudze w prowadzeniu najlepszego życia.
