Bernedoodles to krzyżówka berneńskiego psa pasterskiego i pudla, ale identyfikacja cech u tak wielu ras psów może być wyczerpująca. Jakie są różnice między berneńskim psem pasterskim a berneńskim psem pasterskim? Porozmawiajmy trochę więcej o głównych różnicach, problemach zdrowotnych i nie tylko poniżej.
Różnice wizualne
W skrócie
Bernedoodle
- Średni wzrost (dorosły):21–26 cali
- Średnia waga (dorosły): 55–90 funtów
- Długość życia: 10–13 lat
- Ćwiczenie: Ponad 2 godziny dziennie
- Wymagania dotyczące pielęgnacji: Średnie do wysokich
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Głównie
- Możliwość trenowania: Inteligentny, uparty, dający się trenować z pozytywnym wzmocnieniem i nowymi rzeczami
Berneński pies pasterski
- Średni wzrost (dorosły): 23–28 cali
- Średnia waga (dorosły): 70–115 funtów
- Długość życia: 7–10 lat
- Ćwiczenie: 1+ godzin dziennie
- Wymagania pielęgnacyjne: Wysokie
- Dla rodzin: Tak
- Inne przyjazne zwierzętom: Często
- Wyszkolenie: Inteligentny, ale uparty i przyjazny
Bernedoodle Przegląd
Bernedoodles to rasa skrzyżowana berneńskiego psa pasterskiego i pudla, co oczywiście oznacza, że mają wspólne cechy obu psów. Kolorystyka waha się od bieli, czerni, brązu i rdzy. Mają puszyste, kręcone futro, które wymaga regularnej pielęgnacji, aby zachować blask i wspaniały wygląd, ale mają przyjazny, czuły temperament. Mają podobny wygląd do berneńskiego psa pasterskiego, ale mają też wiele cech osobowości pudla.
Ważną cechą, na którą należy zwrócić uwagę, jest wiek. Bernedoodle żyją średnio dłużej niż berneńskie psy pasterskie, żyjąc średnio 13 lat w porównaniu z zaledwie 7 do 10 lat w przypadku tej drugiej rasy.
Pielęgnacja
Jako odgałęzienie pudla, bernedoodle wymagają częstszego szczotkowania i ogólnej pielęgnacji niż berneńskie psy pasterskie. Dobrą stroną jest to, że zrzucają mniej, ale nadal zrzucają dużo w gorące letnie miesiące, aby zachować chłód.
Osobowość i temperament
Każda krzyżówka pudla będzie rasą przystojną, a bernedoodle nie jest wyjątkiem. Są aktywną, przyjazną rasą, która dobrze radzi sobie z rodzinami lub samotnymi osobami, które uprawiają dużo aktywności fizycznej. Bernedoodle nie zachowuje dodatkowej ostrożności w większości sytuacji, aby zapobiec problemom osobowości charakterystycznym dla rasy.
Problemy zdrowotne
Choć ogólnie zdrowsze niż berneńskie psy pasterskie, berneńskie psy pasterskie mogą odziedziczyć niektóre ze swoich problemów i niektóre typowe problemy zdrowotne pudla. Po pierwsze, dysplazja stawu łokciowego i biodrowego to ryzyko, na które należy uważać, a drugie może przenosić choroby oczu, takie jak zaćma ze zwyrodnienia siatkówki.
Odpowiedni dla:
Te psy są odpowiednie dla aktywnych osób lub rodzin, które ćwiczą od umiarkowanego do dużego. Bernedoodles mają dużo energii i potrzebują dużo ruchu, aby je zmęczyć w porównaniu z berneńskimi psami pasterskimi, więc należy to odpowiednio zaplanować, gdy adoptujesz psa do domu lub rodziny.
Bernedoodle może również odziedziczyć powściągliwy charakter pudla. Podczas gdy berneńskie psy pasterskie są bardziej towarzyskie, berneńskie psy pasterskie mogą wymagać trochę więcej pracy, aby spotkać się z nieznanymi członkami rodziny lub zwierzętami domowymi. Szczerze mówiąc, lepiej nadają się dla rodzin bez innych zwierząt, ale przy odrobinie cierpliwości można je dobrze uspołecznić.
Przegląd berneńskiego psa pasterskiego
Berneńskie psy pasterskie to rasa psów pasterskich wywodząca się z Alp Szwajcarskich, o długiej, falującej sierści w kilku typowych konfiguracjach kolorystycznych: białej, czarnej, brązowej i rdzawej. Nietypowe kolory można mieszać z innymi rasami, ale te są zdecydowanie najczęstsze. Przybyły do USA wolniej niż inne rasy, ale dziś cieszą się tutaj dużą popularnością.
Pielęgnacja
Podobnie jak większość długowłosych dużych psów, berneńskie psy pasterskie potrzebują regularnej pielęgnacji, aby ich futro pozostało czyste i niesplątane. W przypadku zaniedbania futro berneńskiego psa pasterskiego może z czasem łatwo się splątać lub zmatowić. Muszą być szczotkowane co tydzień, aby usunąć luźne, martwe włosy. Wokół stóp znajdują się obszary problematyczne, które wymagają regularnego przycinania, aby zapobiec powstawaniu kudłatych włosów na palcach, które mogłyby zasłaniać długie paznokcie.
Przodkowie
Znane również jako Berner Sennenhund, berneńskie psy pasterskie mogą wywodzić się od psów pasterskich w Alpach Szwajcarskich. Większość historyków uważa, że rasa ta wywodzi się od psów myśliwskich typu mastif, sprowadzonych do kraju podczas ekspansji rzymskiej ponad tysiąc lat temu, które zostały wyhodowane z lokalnymi psami pasterskimi, aby stworzyć berneńskie psy pasterskie, które znamy i kochamy dzisiaj.
Problemy zdrowotne
Niestety, berneńskie psy pasterskie są bardziej podatne na niektóre rodzaje schorzeń, a nawet raka niż inne rasy szczeniąt; dokładniej, dysplazja stawu biodrowego i łokciowego. Są to bolesne stany stawów, w których stawy nie rosną i nie rozwijają się normalnie, więc musisz na nie uważać i regularnie sprawdzać swojego berneńskiego psa pasterskiego, aby temu zapobiec.
Odpowiedni dla:
Ta rasa jest odpowiednia dla prawie każdej rodziny, która czuje się komfortowo z dużymi psami. Berneńskie psy pasterskie są mało wymagające w porównaniu z wieloma innymi rasami psów, a nawet z ich pokrewną rasą, Bernedoodle. Pomimo ich rodowodu jako psów myśliwskich / pasterskich, berneńczycy są rasami bardziej niskoenergetycznymi, które potrzebują tylko około godziny energicznych ćwiczeń dziennie. Tak długo, jak możesz włożyć w to pracę i zadbać o ich zadbanie, berneński pies pasterski może być w twojej najbliższej przyszłości.
Która rasa jest dla Ciebie odpowiednia?
Jeśli masz dom o wysokiej energii, być może z mniejszymi dziećmi, Bernedoodle jest prawdopodobnie bardziej odpowiedni dla Ciebie. Jest to wysokoenergetyczna rasa o ogólnie mniejszych rozmiarach niż berneński pies pasterski, ale może odziedziczyć pewne problemy zdrowotne po jednym z rodziców.
Berneński pies pasterski to świetny pies do prawie każdego domu, który potrzebuje dużego psa. Nie są szczególnie nadpobudliwe, potrzebują średniej ilości ćwiczeń, ale potrzebują bardziej regularnej pielęgnacji i kontroli weterynaryjnych, aby być na bieżąco z potencjalnymi problemami zdrowotnymi.
