Czy pytony kulkowe prowadzą nocny tryb życia & Czy widzą w ciemności?

Spisu treści:

Czy pytony kulkowe prowadzą nocny tryb życia & Czy widzą w ciemności?
Czy pytony kulkowe prowadzą nocny tryb życia & Czy widzą w ciemności?
Anonim

Pytony kuliste stały się popularnym zwierzakiem wśród entuzjastów gadów i osób, które nie znają węży. Nowi właściciele tego gatunku odkrywają, że ichPytony kuliste prowadzą nocny tryb życia Preferują ciemne przestrzenie i są bardziej aktywne nocą. Takie zachowanie wynika z tego, że ich oczy są podatne na promieniowanie UV, co powoduje, że ich widzenie w dzień jest bardzo złe. Jednak bardzo dobrze widzą w ciemności, ponieważ rozwinęli zdolność wyczuwania promieniowania podczerwonego.

Pytony kulowe to drapieżniki polujące na zasadzki, co oznacza, że wolą złapać zdobycz w pułapkę, skradając się, wabiąc lub instynktownie opracowując strategię, niż ścigać zwierzynę. Oznacza to, że spędzają dużo czasu czyhając na swoją ofiarę, zwykle pod osłoną cienia, i nie potrzebują tego samego rodzaju ostrego wzroku, jakiego potrzebują ścigające je drapieżniki.

Jako drapieżniki z zasadzki, pytony kuliste prowadzą nocny tryb życia. Lubią polować, gdy ich ofiara śpi, ponieważ wtedy są najbardziej bezbronni. Kiedy jest ciemno, mniej przeszkadza im światło i mogą łatwiej polegać na bardziej rozwiniętym węchu i zmysłach podczerwieni.

Jak działają oczy pytona kulistego?

Obraz
Obraz

Oczy pytona kulistego działają jednak inaczej niż nasze. Czułość ich oczu na promieniowanie UV jest wysoka nie dlatego, że ich oczy nie mają melaniny, co czyni je bardzo wrażliwymi na uszkodzenia spowodowane światłem.

Pytony kuliste są krótkowzroczne, co oznacza, że nie widzą zbyt dobrze obiektów znajdujących się daleko. Mogą również skupić wzrok tylko na poruszających się obiektach i dostrzegają tylko niewielką gamę kolorów. Co więcej, ich oczy zaciemniają się, gdy łzawią, a ich wzrok staje się jeszcze gorszy.

Wild Ball Pythons żyją pod ziemią i nie mają ewolucyjnej potrzeby dobrego widzenia, tak jak drapieżniki naziemne.

Ich „widzenie w nocy” opiera się bardziej na innych zmysłach, które rekompensują ich słaby wzrok.

Wykrywanie ciepła w podczerwieni

Obraz
Obraz

Kiedy są w ciemności, pytony kuliste wykorzystują podczerwień do wykrywania otoczenia. Używają szeregu „narządów jamy brzusznej” umieszczonych na głowie. Te narządy jamiste przypominają szereg otworów w poprzek twarzy i ust i mogą wyczuwać promieniowanie podczerwone ciepła z otoczenia.

Narząd jamy brzusznej zawiera szereg błon, nerwów i komór powietrznych, które szybko wykrywają temperaturę powietrza i tworzą „obraz” termiczny, który wąż może obserwować. Organy jamy brzusznej mają dwie komory powietrzne. Jedna komora wykrywa ciepło otoczenia, a druga wykrywa pobliskie zwierzęta.

Używając tych organów, Pytony Kulowe mogą dostrzec nawet 0.003 stopnie promieniowania cieplnego. Dzięki temu mogą być świadomi i precyzyjni w podejmowaniu decyzji. Umożliwi im łatwe odróżnienie przedmiotów od zwierząt, a nawet określenie, jakie zwierzę wyczuwają.

Narządy jamy brzusznej mogą wyczuć obiekt lub stworzenie, które jest prawie dziesięć stóp dalej! Jako drapieżnikom z zasadzki daje to wężowi czas na zaplanowanie ataku. Są w stanie wyczuć rozmiar i gęstość ciepła zbliżającego się ssaka i szybko obliczyć stopień zagrożenia celu.

Kiedy wąż określi poziom zagrożenia, uderzy ze swojej pozycji, aby zneutralizować swój cel.

Wykrywanie ciepła na podczerwień przez pytona kulistego jest tak czułe, że może trenować dzikie pytony kuliste. W niektórych miejscach, gdzie występuje nadmiar pytonów kulistych, zastosowano lampy grzewcze na podczerwień, aby zakłócić wykrywanie ciepła przez pytony. Nie mogąc dokładnie wyczuć otoczenia na niektórych obszarach, pytony przestały tam chodzić, a ich populacje na tych obszarach można było kontrolować bez szkody dla węży.

Czy pytony kulowe śpią?

Obraz
Obraz

Węże nie mają powiek. Zamiast tego mają coś, co nazywa się „brille”. Brille to warstwa skóry, która przechodzi nad okiem węża, aby chronić je przed kurzem lub brudem. Zwykle jest nie do odróżnienia od oka, ale kiedy wąż topi się, brokat staje się mętny i złuszcza się wraz z resztą skóry!

Bez powiek wiele osób zastanawia się, czy węże w ogóle śpią. Pytony kulkowe śpią. Spanie to jedno z ich ulubionych zajęć; przeciętny pyton kulisty śpi 20-23 godzin dziennie. Pytony kulkowe są uważane za dość leniwe, jeśli chodzi o świat węży.

Ich miłość do spania wynika z ich masywnych rozmiarów i ilości jedzenia, które muszą strawić na raz. Pytony kulkowe połykają ofiarę w całości, a proces trawienia całego gryzonia jest żmudny. Tak więc, podczas trawienia ofiary, zwykle zwijają się w ciemnym miejscu i drzemią.

Pytony kulkowe zwykle nie śpią przez 23 godziny z rzędu. Jednak ilość aktywności między drzemkami różni się w zależności od węża. Niektórzy właściciele zgłaszają, że ich pyton kulowy od czasu do czasu wybiera się na wycieczkę po ich wybiegu, podczas gdy inni twierdzą, że ich pyton kulkowy porusza głową, rozgląda się, a następnie od razu zasypia.

Właściciele pytonów kulistych będą chcieli pamiętać o zwykłym zachowaniu ich węża. Chociaż ich nawyki związane ze snem mogą nam się wydawać przesadne, są bardzo typowe dla węża. Jeśli twój wąż wydaje się bardziej senny niż zwykle, zastanów się, jakie czynniki mogą na to wpływać. Jeśli wąż był karmiony niedawno, byłby bardziej śpiący, a jeśli linieje, będzie spał tygodniami bez większej aktywności.

Jeśli twój wąż wydaje się apatyczny lub źle się czuje, wycieczka do egzotycznego weterynarza może pomóc potwierdzić, czy twój wąż jest chory, czy po prostu leniwy. Oczywiście każdy wąż jest inny. Śledzenie, jakie zachowanie zwykle wykazuje twój wąż, może pomóc ci złagodzić twoje zmartwienia i zapewnić twojemu wężowi bezpieczeństwo.

Obraz
Obraz

Zakończenie

Pytony kulowe to wyjątkowe i wspaniałe zwierzaki, które warto wprowadzić do swojej rodziny. Są świetną opcją zarówno dla entuzjastów, jak i nowych właścicieli. Ich wykrywanie ciepła w podczerwieni jest cechą wyróżniającą, która odróżnia je od innych zwierząt żyjących w niewoli i na wolności. Mamy nadzieję, że możesz dowiedzieć się więcej o tych cudownych stworzeniach zarówno z literatury, jak i z praktycznego doświadczenia.

Zalecana: