Koty norweskie leśne, pieszczotliwie nazywane „wegies”, to duże koty o długich, muskularnych ciałach i puszystych ogonach. To starożytna rasa, która naturalnie rozwinęła się w lasach Norwegii. Ich leśne pochodzenie jest prawdopodobnie powodem, dla którego koty te uwielbiają dziś wspinać się i polować. Są urodzonymi sportowcami, wolą wspinać się jak najwyżej i obserwować świat pod nimi.
Pierwsza para hodowlana kotów norweskich leśnych w Stanach Zjednoczonych została sprowadzona w 1979 roku. Dziś są to bezproblemowe koty, które uwielbiają zabawę i są wspaniałymi domowymi pupilami. Jeśli jesteś właścicielem jednego z tych imponujących kotów, powinieneś wiedzieć, że są one ogólnie stosunkowo zdrową rasą. Jednak nadal są podatne na pewne problemy zdrowotne. Będąc świadomym tych potencjalnych problemów zdrowotnych, możesz zapobiec przyszłym powikłaniom.
6 powszechnych problemów zdrowotnych kotów norweskich leśnych
1. Kardiomiopatia przerostowa
Koty norweskie leśne są predysponowane do kardiomiopatii przerostowej. Jest to najczęściej spotykana postać choroby serca u kotów. Mięsień sercowy pogrubia się, powodując jego powiększenie i upośledzenie jego funkcji. W ciężkich przypadkach stan ten powoduje zastoinową niewydolność serca lub nawet nagłą śmierć.
Objawy
W wielu przypadkach koty nie wykazują objawów kardiomiopatii przerostowej. Niektóre koty mogą mieć szmery w sercu, które wykryje ich lekarz weterynarii. Mogą występować objawy zastoinowej niewydolności serca, takie jak gromadzenie się płynu wokół płuc. Inne objawy to letarg i trudności w oddychaniu.
Zabieg
Leczenie kardiomiopatii przerostowej zależy od stopnia zaawansowania choroby. Łagodne przypadki są zwykle leczone lekami. Bardziej zaawansowane przypadki będą wymagały dodatkowych leków, aby zapobiec zakrzepom krwi. Jeśli występuje zastoinowa niewydolność serca, niektóre koty mogą wymagać usunięcia płynu z płuc.
2. Dysplazja stawu biodrowego
Dysplazja stawu biodrowego często występuje u psów, ale może dotyczyć również kotów. Duże rasy kotów, takie jak norweski kot leśny, są podatne na tę chorobę. Jest to dziedziczona genetycznie i środowiskowo choroba stawu biodrowego, która może powodować ekstremalny ból i trudności w chodzeniu. Koty z nadwagą i źle odżywiane mogą cierpieć na dysplazję stawu biodrowego. Z biegiem czasu deformacja stawów biodrowych doprowadzi do pogorszenia, a biodra nie będą już prawidłowo funkcjonować.
Objawy
Objawy dysplazji stawu biodrowego to kulawizna, trudności ze wstawaniem i chodzeniem, ból w biodrach, niechęć do skakania lub chodzenia po schodach, utrata masy mięśniowej ud i zmniejszenie zakresu ruchu w biodrach. Twój weterynarz przeprowadzi badanie Twojego kota i użyje zdjęć rentgenowskich do postawienia diagnozy.
Zabieg
Utrzymywanie kota w prawidłowej wadze pomoże złagodzić jego objawy i ból. Fizykoterapia i leki mogą być stosowane w celu utrzymania ruchu mięśni i kontrolowania bólu. W zależności od ciężkości stanu może być konieczna operacja w celu ustabilizowania stawu biodrowego lub jego całkowitej wymiany.
3. Choroba spichrzeniowa glikogenu
Choroba spichrzania glikogenu jest chorobą dziedziczną u kotów norweskich leśnych. Dotknięte kocięta mogą umrzeć przy urodzeniu lub w łonie matki. Koty, które przeżyły, zwykle wykazują objawy choroby w wieku 5 miesięcy.
Choroba ta nazywana jest również glikogenozą i występuje, gdy enzymy odpowiedzialne za metabolizm glikogenu w organizmie są wadliwe. Prowadzi to do gromadzenia się glikogenu, co może prowadzić do niewydolności narządów, zwłaszcza wątroby, nerek i serca.
Objawy
Ten stan jest zwykle tak poważny, że kocięta umierają przed lub wkrótce po urodzeniu. Jeśli chore kocięta przeżyją, typowe objawy to gorączka, drżenie mięśni i osłabienie.
Zabieg
Leczenie choroby spichrzeniowej glikogenu będzie zależeć od ciężkości choroby. Niestety, ta choroba będzie śmiertelna dla większości kotów, a ich stan szybko się pogorszy, nawet po leczeniu. Chorobę leczy się głównie za pomocą diety, dopóki nie przestanie ona kontrolować objawów.
4. Niedobór kinazy pirogronianowej
Niedobór kinazy pirogronianowej jest również znany jako niedokrwistość hemolityczna. Koty norweskie leśne są podatne na tę chorobę genetyczną. Enzym kinaza pirogronianowa zatrzymuje prawidłowy metabolizm czerwonych krwinek, co może prowadzić do anemii. Jest to spowodowane wadą genetyczną przy urodzeniu.
Objawy
Ta choroba jest identyfikowana głównie dlatego, że kot będzie miał anemię. Czerwone krwinki są niszczone, co również powoduje osłabienie, letarg, żółtaczkę i bladość błon śluzowych. W zależności od stopnia zaawansowania choroby koty dotknięte chorobą mogą odczuwać podwyższone tętno i nie być w stanie wykonywać regularnych ćwiczeń fizycznych.
Zabieg
Niestety jedyną dostępną metodą leczenia tego schorzenia jest przeszczep szpiku kostnego. Jest to kosztowna procedura i wiąże się z własnym ryzykiem.
5. Zespół policystycznych nerek
Zespół policystycznych nerek występuje najczęściej u kotów perskich, ale występuje również u kotów norweskich leśnych. Jest to choroba dziedziczna spowodowana nieprawidłowością genu. U każdego kota z tym nieprawidłowym genem rozwinie się choroba, która może dotknąć wszystkie koty.
Ta choroba powoduje powstawanie cyst w nerkach, które są obecne w narządach od urodzenia. Wraz z upływem czasu, gdy kot się starzeje, będą one powodować nieprawidłowe działanie nerek i mogą powodować niewydolność nerek.
Objawy
Ten stan może być trudny do zdiagnozowania na początkowych etapach. Torbiele nie są zauważalne, dopóki nie staną się duże i nie zaczną powodować problemów z funkcjonowaniem nerek. Gdy choroba postępuje, guzowate nerki mogą zostać wykryte przez lekarza weterynarii poprzez palpitację brzucha. Same torbiele nie są bolesne, ale powikłania, które powodują, przyniosą własne zestawy objawów. Objawy niewydolności nerek obejmują osłabienie, letarg, brak apetytu, wymioty, odwodnienie i nadmierne pragnienie.
Zabieg
Leczenie wielotorbielowatości nerek jest dostosowane do ciężkości konkretnej choroby każdego kota. Może to obejmować połączenie płynoterapii, specjalistycznej diety i leków zmniejszających nudności.
6. Cukrzyca
Cukrzyca może wystąpić u każdej rasy kotów, ale koty norweskie leśne mają genetyczne predyspozycje do tej choroby.
To jest choroba trzustki. Uniemożliwia trzustce regulację poziomu cukru we krwi. Jest to druga pod względem częstości występowania choroba endokrynologiczna występująca u kotów wszystkich ras. Koty z nadwagą są bardziej narażone na rozwój cukrzycy. Kot jest uważany za otyłego, jeśli ma 3 funty więcej niż jego idealna waga.
Objawy
Istnieją cztery główne objawy tej choroby. Utrata masy ciała i zwiększone pragnienie, oddawanie moczu i apetyt są zwykle największymi wskaźnikami obecności tego stanu. Objawy te mogą być trudne do zauważenia, zwłaszcza jeśli kota nie ma w pobliżu przez większość dnia. Obserwowanie, o ile miska wody zmniejsza się każdego dnia, pokaże, ile Twój kot pije. Jeśli jest za dużo, warto porozmawiać z lekarzem weterynarii.
Zabieg
Zastrzyki z insuliny są powszechnym sposobem leczenia tego schorzenia. Dawka insuliny może wymagać dostosowania, dopóki lekarz weterynarii nie określi właściwej dawki dla twojego kota. To wysoce uleczalna choroba. Dzięki poświęceniu i cierpliwości możesz pomóc swojemu kotu wieść normalne życie. Ważne jest monitorowanie stanu, aby upewnić się, że poziom cukru we krwi Twojego kota pozostaje na zdrowym poziomie.
Inne zabiegi obejmują kontrolę wagi i dietę wysokobiałkową o niskiej zawartości węglowodanów. W niektórych przypadkach, jeśli koty schudną na tyle, że nie będą już uważane za otyłe, cukrzyca może ustąpić sama i dalsze leczenie nie jest konieczne.
Utrzymanie kota norweskiego leśnego w zdrowiu
Te problemy zdrowotne są często obserwowane u kotów norweskich leśnych, ale Twój Wegie może nigdy nie doświadczyć żadnego z nich. To powiedziawszy, zawsze dobrze jest wiedzieć, czego szukać, gdy posiadasz rasę predysponowaną do genetycznych problemów zdrowotnych.
Najlepszym sposobem na utrzymanie zdrowia kota norweskiego leśnego jest coroczna wizyta u weterynarza. Informowanie ich na bieżąco o szczepionkach i badaniach to najprostszy sposób monitorowania ich stanu zdrowia. Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany w stanie zdrowia Twojego kota, możesz być proaktywny w kwestii leczenia.
Jeśli zauważysz jakiekolwiek objawy u swojego kota pomiędzy corocznymi wizytami u weterynarza, nie wahaj się zabrać go do weterynarza. Choroby mogą pojawić się w dowolnym momencie, a wczesne wykrycie i leczenie to często największe szanse Twojego kota na ich pokonanie i powrót do zdrowia.
Zakończenie
Mamy nadzieję, że dowiedziałeś się więcej o typowych problemach zdrowotnych, z którymi mogą borykać się koty norweskie leśne. Zdrowe koty norweskie leśne mogą dożyć 15-20 lat. Dzięki odpowiedniej opiece i regularnym badaniom weterynaryjnym Twój kot może pozostać zdrowy. Wszelkie warunki, które mogą się rozwijać, zostaną wykryte i leczone. Największą szansą Twojego kota na długie, zdrowe życie jest regularna opieka weterynarza i monitorowanie jego stanu zdrowia w domu. Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany w ich zachowaniu, natychmiast skontaktuj się z lekarzem weterynarii.
