Węże domowe są znane z tego, że są bardzo wytrzymałymi i łatwymi w utrzymaniu zwierzętami domowymi, ale jak każde inne zwierzęta, mogą rozwinąć pewne schorzenia, które wymagają uwagi. Większość problemów zdrowotnych węży domowych jest związana ze złymi warunkami hodowlanymi i można im łatwo zapobiec dzięki odpowiedniej opiece i żywieniu.
Zawsze ważne jest, aby mieć świadomość, jakie dolegliwości mogą dotknąć Twojego zwierzaka i na jakie oznaki zwracać uwagę. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o najczęstszych chorobach występujących u węży domowych, ich przyczynach oraz sposobach ich diagnozowania i leczenia.
7 powszechnych chorób węży domowych
1. Infekcja dróg oddechowych
Oznaki infekcji dróg oddechowych
- Trudności w oddychaniu
- Oddychanie z otwartymi ustami
- Sapanie
- Trzaski podczas oddychania
- Wydzielina z ust i/lub nosa
- Letarg
- Brak apetytu
- Odchudzanie
Infekcja dróg oddechowych to choroba zakaźna dróg oddechowych. Jest to powszechny stan u gadów żyjących w niewoli i jest najczęściej powodowany przez bakterie, ale może być również spowodowany wirusami, infekcjami grzybiczymi lub pasożytami.
Przyczyny
Infekcje dróg oddechowych są często wynikiem złej hodowli. Węże mogą łatwo zachorować, jeśli są trzymane w niehigienicznych warunkach lub jeśli poziom temperatury i wilgotności w ich pomieszczeniu nie naśladuje ich naturalnego środowiska. Istnieje wiele różnych gatunków węży w handlu zwierzętami domowymi, dlatego ważne jest, aby zrozumieć ich potrzeby hodowlane, aby zapobiec wszelkim negatywnym warunkom zdrowotnym, które mogą łatwo wynikać z niewłaściwej opieki.
Diagnoza
Weterynarz przeprowadzi badanie fizykalne i przejrzy objawy kliniczne, które wykazuje wąż. W zależności od tego, jak ciężka jest infekcja, diagnostyka może obejmować prześwietlenia rentgenowskie, badania krwi, badania kału, a nawet można uzyskać posiew z dróg oddechowych, aby określić dokładny mikroorganizm.
Zabieg
Infekcje dróg oddechowych należy leczyć antybiotykami, które można podawać doustnie, w zastrzykach lub wziewnie. Jeśli ustalono, że w grę wchodzą pasożyty lub grzyby, uwzględnione zostaną również inne leki. Infekcje dróg oddechowych mogą łatwo powrócić, jeśli podstawowa przyczyna infekcji nie zostanie usunięta. W większości przypadków będzie to wymagało od właściciela dokładnego oczyszczenia środowiska i podjęcia odpowiednich kroków w celu zapewnienia, że obudowa węża jest czysta i ma odpowiedni gradient temperatury i poziom wilgotności.
2. Dysecdysis (niepełne lub nieprawidłowe wydalanie)
Oznaki dysecdysis
- Kawałki złuszczonej skóry przyklejone do ciała
- Odsłonięte nakładki na oczy
- Odrzucony ogon
Dysekdyza nie jest uważana za chorobę, ale za niecałkowite złuszczanie się skóry. Jest to często określane jako zablokowana szopa w społeczności gadów. Zdrowe węże zrzucają cały naskórek naraz, w przeciwieństwie do innych gadów, takich jak jaszczurki, które zrzucają na kawałki. Jeśli wąż nie jest w stanie zrzucić całej skóry na raz, coś jest nie tak.
Przyczyny
Niecałkowite wydalanie jest oznaką ukrytego problemu. Najczęściej wynika to ze złej hodowli danego gatunku. Temperatury i poziomy wilgotności poza naturalnym zasięgiem węża mogą łatwo powodować problemy z zrzucaniem. Nieodpowiednie odżywianie, obchodzenie się z wężem podczas linienia, pasożyty, infekcje bakteryjne i brak wyposażenia w terrarium wspomagającego proces linienia również mogą przyczynić się do dysekdyzy.
Diagnoza
Łatwo rozpoznać niekompletną szopę obserwując węża. Kiedy wąż zrzuca zdrowo, na ciele nie będzie żadnych resztek skóry, aw obudowie zauważysz cały kawałek skóry w kształcie węża. Niekompletny może odpadać w kawałkach, a stara skóra może pozostać w dowolnym miejscu na ciele, szczególnie wokół oczu i na końcu ogona.
Zabieg
Niekompletną szopę można zwykle usunąć w domu, mocząc węża w ciepłej wodzie lub owijając go wilgotnym ręcznikiem. Nigdy nie należy próbować zdzierać skóry, ponieważ może to uszkodzić nową skórę i spowodować poważne obrażenia węża. Za każdym razem, gdy martwisz się o resztki szopy, skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania dalszych wskazówek i pomocy.
3. Zakaźne zapalenie jamy ustnej
Oznaki zapalenia jamy ustnej
- Brak apetytu
- Nadmierne wydzielanie śliny
- Wydzielina lub krwawienie z ust
- Śluz lub ropa w ustach lub wokół ust
- Czerwona, zapalna tkanka
- Zmiany w jamie ustnej
- Oddychanie z otwartymi ustami
Zakaźne zapalenie jamy ustnej jest najczęściej określane jako gnicie jamy ustnej, rak jamy ustnej lub wrzodziejące zapalenie jamy ustnej. Jest to bolesny stan, który pojawia się z powodu infekcji bakteryjnej w tkance miękkiej w jamie ustnej. Nieleczony może nawet rozprzestrzenić się do kości. Do najczęstszych bakterii związanych z zakaźnym zapaleniem jamy ustnej należą między innymi Pseudomonas, Aeromonas, Klebsiella i Salmonella.
Przyczyny
Węże mogą powodować gnicie jamy ustnej z kilku powodów. Najczęściej jest to spowodowane tym, że osłabiony układ odpornościowy nie jest w stanie odpowiednio zwalczyć izolowanych bakterii. Tłumiona odporność może być wynikiem stresu spowodowanego niewłaściwą temperaturą i/lub wilgotnością, niehigienicznym środowiskiem, nieodpowiednim odżywianiem, a nawet chorobą podstawową. Może się to również zdarzyć w wyniku urazu jamy ustnej.
Diagnoza
Diagnoza zakaźnego zapalenia jamy ustnej jest przeprowadzana na podstawie badania fizykalnego przez licencjonowanego lekarza weterynarii. Mogą nawet pobrać próbkę zaatakowanej tkanki, aby uzyskać kulturę bakteryjną i znaleźć konkretnego winowajcę.
Zabieg
Szybkie leczenie jest bardzo ważne, ponieważ jest to bolesny stan, który może stać się poważniejszy i prowadzić do dalszych problemów. Leczenie zazwyczaj obejmuje doustne lub wstrzykiwane antybiotyki oraz odpowiednie oczyszczenie dotkniętego obszaru środkami antyseptycznymi. Należy również zająć się podstawową przyczyną stanu, aby zapobiec nawrotom. Czasami zakaźne zapalenie jamy ustnej może być tak poważne, że konieczne może być chirurgiczne usunięcie martwej tkanki.
4. Zgnilizna łuski
Oznaki gnicia łusek
- Skóra lub łuski wyglądają na popękane i chrupiące
- Spuchnięte łuski
- Czerwona, brązowa lub odbarwiona skóra
- Brak apetytu
- Oparzenia, owrzodzenia lub pęcherze na łuskach
Zgnilizna łuskowa to ogólny termin używany do opisania różnych rodzajów zapalenia skóry lub infekcji skóry obserwowanych u węży. Łuszczyca może być również używana do opisania oparzeń, ropni i wszelkich wtórnych infekcji bakteryjnych związanych ze skórą. Oznaki stanów, które mieszczą się w tym określeniu, są łatwe do zaobserwowania i, jeśli to możliwe, najlepiej leczyć we wczesnych stadiach, aby zapobiec otwartym ranom, pęcherzom i owrzodzeniom.
Przyczyny
Najczęstszą przyczyną próchnicy jest zła pielęgnacja. Obejmuje to niehigieniczne warunki życia lub nieodpowiedni poziom temperatury i/lub wilgotności. Złe odżywianie może być również związane, ale jest znacznie mniej powszechne. Chociaż wydaje się, że problemy skórne są na poziomie powierzchni, ważne jest, aby dowiedzieć się, jaka jest podstawowa przyczyna problemu, aby można było go rozwiązać i zapobiec jego ponownemu pojawieniu się.
Diagnoza
W przypadku podejrzenia gnicia łusek wąż powinien zostać zbadany przez lekarza weterynarii. Przejrzą historię medyczną węża i objawy kliniczne i prawdopodobnie zapytają cię o twoje praktyki pielęgnacyjne. Ważne jest, aby zdiagnozować stan tak szybko, jak to możliwe, aby zapobiec pogorszeniu się stanu i doprowadzeniu do poważniejszej infekcji.
Zabieg
Leczenie często obejmuje stosowanie antybiotyków doustnych lub w postaci zastrzyków. W cięższych przypadkach może być konieczna sedacja, aby odpowiednio oczyścić dotknięty obszar i usunąć martwą tkankę w razie potrzeby. Właściwe leczenie obejmie również usunięcie pierwotnej przyczyny problemu.
5. Pasożyty
Oznaki pasożytów wewnętrznych
- Słaby apetyt
- Odchudzanie
- Wymioty lub zwracanie pokarmu
- Nietypowe stolce
- Biegunka
- Robaki w kale
Oznaki pasożytów zewnętrznych
- Nadmierne zamoczenie w naczyniu z wodą
- Małe poruszające się czarne lub czerwone plamki
- Niepokój
- Trwanie głową
Na węże mogą wpływać zarówno wewnętrzne, jak i zewnętrzne pasożyty, i oba są dość powszechne u gadów żyjących w niewoli. Pasożyty wewnętrzne obejmują robaki obłe, tasiemce, a nawet cryptosporidium, które atakuje wyściółkę żołądka i jelit. Najczęściej pasożyty wewnętrzne pozostają niezauważone aż do rutynowego badania, podczas którego wykonuje się badanie kału.
Roztocza to pasożyty zewnętrzne, które szybko się rozmnażają i powodują objawy, gdy inwazja staje się bardziej dotkliwa. Większe inwazje żywią się taką ilością krwi, że nieleczone mogą prowadzić do letargu, anemii, a nawet śmierci.
Przyczyny
Pasożyty wewnętrzne są często połykane przez węża, podczas gdy roztocza są zwykle wprowadzane przez nowe zwierzęta, podłoże lub przez opiekuna przenoszącego je z innego miejsca do węża poprzez kontakt. Roztocza są dość powszechne na wystawach gadów i sklepach zoologicznych ze względu na liczbę gadów obecnych w tych miejscach.
Diagnoza
Diagnostykę pasożytów wewnętrznych przeprowadza się na podstawie badania kału, które przeprowadza lekarz weterynarii. Roztocza są zazwyczaj łatwe do zidentyfikowania, ponieważ są widoczne gołym okiem. Ale są niewiarygodnie małe, a właściciele mogą nawet tego nie zauważyć, dopóki nie obserwują, jak ich wąż nadmiernie moczy się w naczyniu z wodą. Roztocza można zobaczyć w obudowie, ukryte w łuskach oraz wokół oczu i ust.
Zabieg
Leczenie pasożytów będzie uzależnione od rodzaju pasożyta atakującego węża. Leki przeciwpasożytnicze będą podawane przez lekarza weterynarii, jeśli problemem są pasożyty wewnętrzne.
Roztocza mogą być trudne do wyleczenia, a pozbycie się inwazji może zająć kilka tygodni. Moczenie węża w delikatnym mydle do naczyń lub nawet w oliwie z oliwek może pomóc w leczeniu roztoczy na skórze. Wybieg będzie musiał być często dokładnie czyszczony i dezynfekowany podczas pracy z roztoczami.
Niektóre spraye są stworzone specjalnie dla roztoczy węża, ale zawsze zachowaj ostrożność przy tych sprayach owadobójczych wokół wrażliwego węża. Zawsze rozmawiaj ze swoim lekarzem weterynarii, jeśli masz jakiekolwiek pytania, jak zająć się problemem roztoczy.
6. Posocznica
Oznaki posocznicy
- Letarg
- Trudności w oddychaniu
- Słabość
- Brak możliwości poruszania się
- Utrata kontroli nad mięśniami
- Napady padaczkowe
- Śmierć
Posocznica to skrajna reakcja organizmu na infekcję. Ten stan występuje, gdy bakterie i toksyny namnażają się w krwioobiegu i narządach, szybko prowadząc do uszkodzenia tkanek, niewydolności narządów i śmierci. Węże z posocznicą są w stanie krytycznym i są bliskie śmierci.
Przyczyny
Bakterie mogą dostać się do krwioobiegu poprzez miejscową infekcję, uraz, a nawet inwazję pasożytów. Jest to często spowodowane złymi praktykami hodowlanymi, a węże, które są trzymane w niehigienicznych pomieszczeniach, są niewłaściwie karmione, nie mają odpowiedniej temperatury i wilgotności lub są w znacznym stresie, są bardziej podatne na posocznicę.
Diagnoza
Posocznicę można zdiagnozować na podstawie badania fizykalnego i badań krwi wykonanych przez personel weterynaryjny. Po zdiagnozowaniu konieczne jest szybkie leczenie, aby uratować życie węża.
Zabieg
Ta choroba jest śmiertelna, jeśli nie jest leczona, a jeśli istnieje podejrzenie, że wąż ma posocznicę, konieczna jest natychmiastowa opieka weterynaryjna. Leczenie obejmuje ogólnoustrojowe antybiotyki, ciepłe miejsca do wygrzewania się, płynoterapię i wsparcie żywieniowe w okresie rekonwalescencji.
7. Choroba ciałek wtrętowych (IBD)
Oznaki nieswoistego zapalenia jelit
- Brak apetytu
- Odchudzanie
- Nienormalne spojrzenie
- Utrata lub koordynacja
- Dezorientacja
- Niezdolność do uderzenia lub ucisku
- Niemożność normalnego poruszania się
- Paraliż
Choroba wtrętowa to ciężka, śmiertelna choroba wirusowa, która łatwo przenosi się wśród węży żyjących w niewoli. Atakuje węże z rodziny Boidae, które są różnymi gatunkami pytonów i boa. Zarażone pytony często szybko wykazują objawy, podczas gdy boa mogą przenosić wirusa przez rok lub dłużej bez żadnych oznak.
Przyczyny
Chociaż choroba z ciałami inkluzyjnymi jest łatwo przenoszona, eksperci nie rozumieją jeszcze dokładnie, jak działa transmisja, poza tym, że łatwo przenosi się z węża na węża. Dokładna przyczyna choroby jest również nieznana, chociaż istnieją poważne dowody na to, że jest ona związana z niezwykłym arenawirusem. Jest jeszcze wiele do nauczenia się o nieswoistym zapaleniu jelit.
Diagnoza
Jeśli podejrzewa się IBD, lekarz weterynarii przeprowadzi dokładne badanie fizykalne i przejrzy objawy, które wykazuje wąż. Można wykonać badania krwi i prześwietlenia, a do niedawna tę chorobę można było zdiagnozować tylko pod mikroskopem, obserwując ciałka inkluzyjne w komórkach krwi, ale teraz dostępny jest test PCR.
Zabieg
Obecnie nie ma lekarstwa na chorobę ciałek wtrętowych, a dotknięty chorobą wąż ostatecznie umrze. Często zaleca się humanitarną eutanazję, ponieważ objawy tylko się pogarszają, a wąż nie będzie mógł jeść i utraci funkcje motoryczne.
Wskazówki dotyczące utrzymania zdrowia węża domowego
Kupuj tylko zdrowe, hodowane w niewoli okazy
Nie tylko istnieje wiele kontrowersji wokół sprzedaży dziko żyjących gadów w handlu zwierzętami domowymi ze względów etycznych, ale okazy dziko żyjących są znacznie bardziej narażone na przenoszenie chorób w porównaniu ze zwierzętami hodowanymi w niewoli. Węże hodowane w niewoli, które pochodzą od renomowanych hodowców, są najlepszym sposobem, aby przejść, jeśli szukasz węża domowego.
Poznaj swój gatunek
Niezwykle ważna jest znajomość konkretnych gatunków węży, którymi opiekujesz się. Wymagania dotyczące opieki będą się różnić w zależności od gatunku, a w handlu zwierzętami domowymi dostępnych jest wiele gatunków węży. Te zwierzęta pochodzą z różnych miejsc na całym świecie i są zbudowane dla bardzo specyficznych klimatów i siedlisk. Będziesz musiał zrozumieć specyficzne wymagania dotyczące opieki nad twoim wężem, przeprowadzając badania nad gatunkiem i omawiając opiekę z renomowanym hodowcą i lekarzem weterynarii.
Zawsze zachowuj odpowiednią hodowlę
Niewłaściwa hodowla jest często przyczyną problemów zdrowotnych węży żyjących w niewoli. Można temu bardzo łatwo zapobiec dzięki wiedzy i właściwej opiece. Upewnij się, że utrzymujesz temperaturę i wilgotność na poziomie odpowiednim dla twojego gatunku węża.
Zapewnij odpowiednie podłoże i wyposażenie siedliska, a także świeżą, czystą wodę. Kontynuuj regularne czyszczenie pomieszczenia i zawsze usuwaj moczany lub odchody z terrarium poprzez czyszczenie punktowe w razie potrzeby.
Nakarm je odpowiednią dietą
Wszystkie węże to mięsożercy, którzy zjadają całą zdobycz, a właśnie to musisz zapewnić. Częściej niż nie, zamrożone szczury lub myszy będą stanowić dietę węża domowego. Upewnij się, że karmisz ofiarę o odpowiedniej wielkości dla rozmiaru ciała węża. Zdecydowanie zaleca się oferowanie zamrożonych i rozmrożonych gryzoni zamiast żywych, aby zapobiec zranieniu węża lub zarażeniu chorobą lub pasożytami.
Zapewnij opiekę doświadczonemu lekarzowi weterynarii
Nie każda klinika weterynaryjna będzie w stanie zapewnić opiekę gadom domowym. Kiedy zdecydujesz się mieć węża jako zwierzę domowe, będziesz musiał zbadać kliniki weterynaryjne w Twojej okolicy, które mają doświadczenie w opiece nad wężami. Jeśli kiedykolwiek będziesz mieć jakiekolwiek pytania dotyczące zdrowia i dobrostanu swojego węża lub jeśli zauważysz jakiekolwiek nietypowe objawy fizyczne lub zachowania, zawsze skontaktuj się z lekarzem weterynarii w celu uzyskania pomocy.
Zakończenie
Istnieje kilka powszechnych chorób i schorzeń, na które często cierpią węże domowe. Częściej niż nie, chorobom tym można w dużym stopniu zapobiec poprzez odpowiednią opiekę i praktyki hodowlane. Bardzo ważne jest zrozumienie specyficznych potrzeb węża domowego, ponieważ każdy gatunek ma wyjątkowe wymagania dotyczące opieki, które należy spełnić, aby zapewnić mu ogólny stan zdrowia. Jeśli kiedykolwiek będziesz mieć jakiekolwiek obawy dotyczące zdrowia swojego węża, nie wahaj się skontaktować z lekarzem weterynarii.
